Το 2012 κυκλοφόρησε μια ταινία σε σκηνοθεσία Andrey Proshkin βασισμένη σε σενάριο του Yuri Arabov "Horde". Αυτό το μυστικιστικό δράμα πυροβολήθηκε με εντολή της Ορθόδοξης εταιρείας ταινιών εγκυκλοπαίδειας και έλαβε τρία βραβεία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας ταυτόχρονα: το έργο του καλύτερου σκηνοθέτη, την καλύτερη απόδοση Γυναικείου Ρόλου, την προώθηση του ασιατικού κινηματογράφου. Η ταινία κέρδισε επίσης πέντε υποψηφιότητες για το βραβείο Golden Eagle.

Ο τίτλος εργασίας της ταινίας είναι "St. Alexy". Ο Μητροπολίτης Αλέξιος της Μόσχας πηγαίνει στον Χαν της Ορδής για να κάνει ένα θαύμα και να θεραπεύσει την τυφλή μητέρα του. Αν και ο Αλέξιος καταλαβαίνει την απελπισία της αποστολής του, αναγκάζεται να πάει, διαφορετικά η Μόσχα θα απειληθεί με καταστροφή.

"Μπορείτε να φανταστείτε ότι Ήταν μια εξαιρετική προσωπικότητα για εκείνη την εποχή", λέει ο σκηνοθέτης. - Ήταν ένας διανοούμενος, ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος για εκείνη την εποχή, πολύ έξυπνος και δυνατός. Εκτός από το ότι ήταν πάστορας, ήταν, φυσικά, ένας εξαιρετικός διαχειριστής — τόσο εκκλησία όσο και κράτος. Ο Άγιος Αλέξιος ήταν ο κύριος δάσκαλος του νεαρού πρίγκιπα Ντμίτρι Ντόνσκο και άσκησε αρκετά ισχυρή επιρροή στην πολιτική του, ειδικά στην αρχή της Βασιλείας. Και θέλαμε πρώτα απ ' όλα να αντικατοπτρίσουμε το μυαλό και τη δύναμη αυτού του ανθρώπου.»

Ο Maxim Sukhanov επιλέχθηκε για το ρόλο του Αγίου Αλεξίου, για τον οποίο ο ρόλος αυτός έγινε ορόσημο.

"Η δύναμη του Αγίου Αλεξίου δεν είναι η δύναμη ενός διατάγματος", υποστήριξε. - Αλλά - δεν ξέρω πώς να πω - τη δύναμη του φωτός και της αγάπης, ή τι; Το πρωί έρχεται, ο ήλιος λάμπει και κάτω από τις ακτίνες αυτού του φωτός που μας δίνεται, η φύση αρχίζει να ξυπνά, να μεγαλώνει, να αναπτύσσεται. Αυτή είναι η δύναμη ενός θαύματος.»

Μετά την απελευθέρωση της ταινίας, η εκκλησία εκτίμησε ιδιαίτερα το έργο του Σουχάνοφ. Ο ιστορικός της εκκλησίας, καθηγητής, Αρχιερέας Γκεόργκι Μιτροφάνοφ δήλωσε: "το μεγαλείο του Μητροπολίτη Αλέξιου σε αυτή την ταινία είναι ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα πηγαίνει ο τρόπος που πηγαίνει όλη η ανθρωπότητα: από την αμφιβολία και την έλλειψη πίστης, μέσα από σχεδόν αφόρητη ταλαιπωρία, στην αμέριστη εξάρτηση του εαυτού του από το θέλημα του Θεού".

"Ο Θεός-άνθρωπος στον ήρωα ξεκίνησε για μένα όταν έφτασε στην τελευταία άκρη στα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις πνευματικές παρορμήσεις του, αντιτιθέμενος στον κακό, την υποκρισία, τη βία", εξήγησε ο ίδιος ο ηθοποιός. - Έπρεπε να συμφωνήσει με την έκκληση να πάει και να κάνει ένα θαύμα. Μέσα δεν μπορούσε παρά να έχει μια ερώτηση: "δεν είναι υπερηφάνεια που λέει στη συγκατάθεσή μου να κάνω αυτό που ζητώ;". Και όλα αυτά δεν είναι από την άποψη του "πώς θα σκέφτονται για μένα;", και από την άποψη της εσωτερικής δοκιμής στην οποία η αποδεκτή πρόταση τον καταδικάζει. Η ιδέα ότι είναι απαραίτητο να θυσιάσουμε τον εαυτό μας για να σώσουμε όλους όσους τον περιμένουν στη Μόσχα παίζει καθοριστικό ρόλο. Ήταν σημαντικό για μένα να ακούσω το θέμα της θυσίας στην επιλογή αυτού του προσώπου. Και η ψυχή του είναι γεμάτη αμφιβολίες".