«Πότε ήταν η τελευταία φορά που μοιραστήκατε κάτι με εκείνους που το έχουν ανάγκη;» Αυτή η ερώτηση του ιερέα στην πρόσφατη εξομολόγηση με έβγαλε από τη ρουτίνα. «Το να δίνεις προς δόξα Θεού - είναι μεγάλη χαρά», συνέχισε εκείνος.

Δεν μπορούσα να απαντήσω αμέσως, σκεφτόμουν διάφορες στιγμές όταν ήθελα να δώσω ελεημοσύνη, αλλά όλα τα χρήματα ήταν στην κάρτα. «Αλλά έχω ενεργοποιήσει την αυτόματη πληρωμή στο φιλανθρωπικό ταμείο», ήθελα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.

Αλλά μετά σκέφτηκα, αυτό το αυτόματο πληρωμή βελτιώνει την ψυχή μου;

Οι σύγχρονες τεχνολογίες μας έχουν διευκολύνει πολύ τη ζωή: μπορούμε να παραγγείλουμε παράδοση στο σπίτι χωρίς να πάμε στο κατάστημα, να κάνουμε όλες τις πληρωμές καθισμένοι στον καναπέ του σπιτιού. Έτσι, η φιλανθρωπία μεταφέρεται εύκολα στο διαδίκτυο με την αυτόματη μεταφορά χρημάτων από τον προσωπικό λογαριασμό. Από τη μία πλευρά, η βοήθεια με χρήματα εξ αποστάσεως είναι καλό πράγμα, πρέπει να συνεχίσουμε. Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει κάποια φυσική αίσθηση της προσφοράς, του δώρου. Μήπως γι’ αυτό δεν υπάρχει χαρά; Ναι, οι άγιοι πατέρες σίγουρα δεν αντιμετώπιζαν τέτοιες δυσκολίες...

Κατάλαβα τι ήθελε να πει ο ιερέας όταν μου έκανε αυτή την ερώτηση. Δεν αφορά τη φιλανθρωπία γενικά, αλλά το αν κάνω καλές πράξεις προσωπικά, από την καρδιά μου. Όταν δίνουμε κάτι φυσικά, αφιερώνοντας χρόνο και προσοχή σε κάποιον άλλον, συμμετέχουμε πραγματικά στη διαδικασία. Και ταυτόχρονα, αναπτυσσόμαστε πνευματικά.

Ίσως στην αρχή είναι δύσκολο να δώσεις ακόμη και δέκα ρούβλια, αλλά σταδιακά γίνεται πιο εύκολο να αποδεσμευτείς και από χίλια, αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Παρατηρείς ότι παίρνεις πολύ περισσότερα απ’ όσα δίνεις. Δεν βοηθάμε μόνο με χρήματα, αλλά και με πράγματα.

Ελάχιστο, σχεδόν όλοι έχουμε στο σπίτι μας αντικείμενα που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν σε άλλους ανθρώπους: για παράδειγμα, ένα ζευγάρι παπούτσια που έχουν μικρύνει, ένα παλιό κινητό τηλέφωνο, μία κατσαρόλα που αποδείχτηκε υπερβολικά μεγάλη - ίσως ακριβώς αυτό ονειρεύεται μια πολύτεκνη οικογένεια στη γειτονιά. Ρίξτε μια ματιά γύρω σας, με τι μπορείτε να μοιραστείτε;

Και το καλύτερο είναι να αγοράσετε και να δωρίσετε σε κάποιον ό,τι χρειάζεται.

Οι καλές πράξεις, όταν γίνονται προς δόξα Θεού και με το όνομά Του στα χείλη μας, ποτέ δεν περνούν απαρατήρητες από τον Θεό. Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος έλεγε: «Ό,τι κι αν κάνεις για τον αδελφό σου, ανεβαίνει στον Κύριό σου, και Εκείνος, σαν να το έλαβε ο ίδιος από εσένα, σε ανταμείβει γι’ αυτό». Και η ανταμοιβή δεν είναι πλούτος, κέρδος στο λαχείο ή επιτυχία, αλλά η χάρη που στέλνει ο Κύριος. «Το να δίνεις προς δόξα Θεού - είναι μεγάλη χαρά» – ας επιδιώκουμε αυτήν την χαρά.

Το πρόγραμμα "Iδιωτική Гνώμη" στο ραδιόφωνο Βέρα: radiovera.ru/otdavat-jeto-radost-irina-sobylenskaja.html