Ο Απόστολος Ιωάννης αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τον Σωτήρα για τη θυσιαστική του αγάπη και την παρθένα αγνότητα. Μετά την κλήση του, ο απόστολος δεν χώρισε με τον Κύριο και ήταν ένας από τους τρεις μαθητές τους οποίους έφερε ιδιαίτερα πιο κοντά στον εαυτό του. Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος ήταν παρών στην Ανάσταση της κόρης του Ιαείρου από τον Κύριο και ήταν μάρτυρας της Μεταμόρφωσης του Κυρίου στο Θαβώρ. Κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, ξαπλώθηκε δίπλα στον Κύριο και, σε ένα σημάδι από τον απόστολο Πέτρο, έσκυψε στο στήθος του Σωτήρα και ρώτησε για το όνομα του προδότη. Ο Απόστολος Ιωάννης ακολούθησε τον Κύριο όταν οδηγήθηκε, δεμένος, από τον κήπο της Γεθσημανή στην κρίση των άνομων Αρχιερέων Άννας και Καϊάφα, βρισκόταν στην αυλή του επισκόπου κατά τις ανακρίσεις του θείου δασκάλου του και τον ακολούθησε αμείλικτα στο δρόμο του Σταυρού, θρηνώντας με όλη του την καρδιά. 
Στους πρόποδες του Σταυρού, έκλαψε με τη μητέρα του Θεού και άκουσε τα λόγια του Σταυρωμένου Κυρίου που της απευθύνονταν από το ύψος του Σταυρού: "γυναίκα, Ιδού Ο γιος σου" και σε αυτόν: "Ιδού η μητέρα σου" (Ιω.19:26-27). Από τότε, ο Απόστολος Ιωάννης, ως στοργικός γιος, φρόντισε την Παναγία και την υπηρέτησε μέχρι την Κοίμηση της, χωρίς να φύγει ποτέ από την Ιερουσαλήμ. Μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου, Ο Απόστολος Ιωάννης, με κλήρο, πήγε στην Έφεσο και σε άλλες πόλεις της Μικράς Ασίας για να κηρύξει το Ευαγγέλιο, παίρνοντας μαζί του τον μαθητή του Προκόρ. Ξεκίνησαν με ένα πλοίο που βυθίστηκε κατά τη διάρκεια μιας ισχυρής καταιγίδας. Όλοι οι ταξιδιώτες ρίχτηκαν σε ξηρά, μόνο ο Απόστολος Ιωάννης παρέμεινε στα βάθη της θάλασσας. Ο Προκόρ έκλαψε πικρά, έχοντας χάσει τον πνευματικό του πατέρα και μέντορα, και πήγε στην Έφεσο μόνος του. 
Τη δέκατη τέταρτη ημέρα του ταξιδιού, στάθηκε στην παραλία και είδε ότι ένα κύμα είχε πλύνει έναν άνθρωπο στην ξηρά. Πλησιάζοντάς τον, αναγνώρισε τον Απόστολο Ιωάννη, τον οποίο ο Κύριος είχε κρατήσει ζωντανό για δεκατέσσερις ημέρες στα βάθη της θάλασσας. Ο δάσκαλος και ο μαθητής πήγαν στην Έφεσο, όπου ο απόστολος Ιωάννης κήρυξε αδιάκοπα στους εθνικούς για τον Χριστό. Το κήρυγμά του συνοδεύτηκε από πολλά και μεγάλα θαύματα, έτσι ώστε ο αριθμός των πιστών να αυξάνεται καθημερινά. Αυτή τη στιγμή άρχισε η δίωξη των Χριστιανών από τον αυτοκράτορα Νέρωνα. Ο Απόστολος Ιωάννης μεταφέρθηκε στη Ρώμη για δίκη. 
Για να ομολογήσει την πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό, ο απόστολος Ιωάννης καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά ο Κύριος διατήρησε τον επιλεγμένο του. Ο Απόστολος έπινε το ποτήρι του θανατηφόρου δηλητηρίου που του προσφέρθηκε και παρέμεινε ζωντανός, και στη συνέχεια βγήκε αλώβητος από το καζάνι με βραστό λάδι στο οποίο ρίχτηκε με εντολή του βασανιστή. Μετά από αυτό, ο Απόστολος Ιωάννης στάλθηκε στη φυλακή στο νησί της Πάτμου, όπου έζησε για πολλά χρόνια. Στο δρόμο προς τον τόπο εξορίας, ο Απόστολος Ιωάννης έκανε πολλά θαύματα. Στο νησί της Πάτμου, ένα κήρυγμα συνοδευόμενο από θαύματα προσέλκυσε όλους τους κατοίκους του νησιού, τους οποίους ο απόστολος Ιωάννης φώτισε με το φως του Ευαγγελίου. Έδιωξε πολλούς δαίμονες από τους ειδωλολατρικούς ναούς και θεράπευσε πάρα πολλούς άρρωστους ανθρώπους. Οι Μάγοι, μέσα από διάφορες δαιμονικές αυταπάτες, αντιστάθηκαν πολύ στο κήρυγμα του Αγίου Αποστόλου. Ιδιαίτερα τρομακτικός ήταν ο αλαζονικός μάγος Κινόπας, ο οποίος καυχιόταν ότι θα έφερνε τον Απόστολο στο θάνατό του. Αλλά ο μεγάλος Ιωάννης, ο γιος της βροντής, όπως τον αποκαλούσε ο ίδιος ο Κύριος, με τη δύναμη της χάριτος του Θεού που ενεργούσε μέσω αυτού, κατέστρεψε όλα τα διαβολικά κόλπα που ήλπιζε ο Κινόπς και ο περήφανος μάγος πέθανε άδοξα στα βάθη της θάλασσας.
Ο Απόστολος Ιωάννης αποσύρθηκε με τον μαθητή του Προκόρ σε ένα έρημο βουνό, όπου επέβαλε τριήμερη νηστεία στον εαυτό του. Κατά τη διάρκεια της προσευχής του Αποστόλου, το βουνό ταλαντεύτηκε, βροντή βροντή. Ο Προκόρ έπεσε στο έδαφος φοβισμένος. Ο Απόστολος Ιωάννης τον πήρε και τον διέταξε να γράψει τι θα έλεγε. "Εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα, η αρχή και το τέλος, λέει ο Κύριος, ποιος είναι και ποιος είναι και ποιος έρχεται, ο Παντοδύναμος" (Αποκ.1: 8), το πνεύμα του Θεού διακήρυξε μέσω του Αγίου Αποστόλου. Έτσι, γύρω στο έτος 67, γράφτηκε το βιβλίο της Αποκάλυψης (αποκάλυψη) του Αγίου Αποστόλου Ιωάννη του Θεολόγου. Αυτό το βιβλίο αποκαλύπτει τα μυστικά της τύχης της Εκκλησίας και του τέλους του κόσμου.
Μετά από μια μακρά εξορία, ο απόστολος Ιωάννης απελευθερώθηκε και επέστρεψε στην Έφεσο, όπου συνέχισε τις δραστηριότητές του, διδάσκοντας τους Χριστιανούς να προσέχουν τους ψεύτικους δασκάλους και τις ψεύτικες διδασκαλίες τους. Γύρω στο έτος 95, ο Απόστολος Ιωάννης έγραψε το Ευαγγέλιο στην Έφεσο. Κάλεσε όλους τους Χριστιανούς να αγαπούν τον Κύριο και ο ένας τον άλλον και έτσι να εκπληρώνουν τις εντολές του Χριστού. Ο απόστολος της αγάπης ονομάζεται Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, επειδή δίδαξε συνεχώς ότι χωρίς αγάπη ένα άτομο δεν μπορεί να πλησιάσει τον Θεό. 
Οι τρεις επιστολές που έγραψε ο Απόστολος Ιωάννης μιλούν για την έννοια της αγάπης για τον Θεό και τους γείτονες. Ήδη σε μεγάλη ηλικία, έχοντας μάθει για τον νεαρό που είχε παραπλανηθεί και έγινε ηγέτης μιας ομάδας ληστών, ο απόστολος Ιωάννης πήγε να τον αναζητήσει στην έρημο. Όταν είδε τον άγιο γέροντα, ο ένοχος άρχισε να κρύβεται, αλλά ο Απόστολος έτρεξε πίσω του και τον παρακάλεσε να σταματήσει, υποσχόμενος να πάρει την αμαρτία του νεαρού πάνω του, ώστε να μετανοήσει και να μην καταστρέψει την ψυχή του. Συγκινημένος από τη ζεστασιά της αγάπης του Αγίου γέροντα, ο νεαρός μετανόησε πραγματικά και διόρθωσε τη ζωή του.
Ο Άγιος Απόστολος Ιωάννης πέθανε σε ηλικία άνω των εκατό ετών. Έζησε πολύ περισσότερο από όλους τους άλλους αυτόπτες μάρτυρες του Κυρίου, παραμένοντας για πολύ καιρό ο μόνος ζωντανός μάρτυρας των επίγειων τρόπων του Σωτήρα.
Όταν ήρθε η ώρα να αναχωρήσει ο απόστολος Ιωάννης στον Θεό, αποσύρθηκε έξω από την Έφεσο με επτά από τους μαθητές του και διέταξε να ετοιμαστεί ένας σταυροειδής τάφος για τον εαυτό του στο έδαφος, στον οποίο ξαπλώνει, λέγοντας στους μαθητές να τον γεμίσουν με γη. Οι μαθητές έκλαψαν και φίλησαν τον αγαπημένο τους μέντορα, αλλά, μη τολμώντας να παρακούσουν, υπάκουσαν στην εντολή του. Κάλυψαν το πρόσωπο του αγίου με ένα μαντήλι και έθαψαν τον τάφο. Όταν έμαθαν γι ' αυτό, οι υπόλοιποι μαθητές του Αποστόλου ήρθαν στον τόπο της ταφής του και έσκαψαν τον τάφο, αλλά δεν βρήκαν τίποτα σε αυτόν.
Κάθε χρόνο, λεπτή στάχτη αναδύθηκε από τον τάφο του Αγίου Ιωάννη του Αποστόλου στις 8 Μαΐου, την οποία οι πιστοί συνέλεξαν και θεράπευσαν από ασθένειες μαζί τους. Ως εκ τούτου, η Εκκλησία γιορτάζει επίσης τη μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στις 8 Μαΐου.
Ο Κύριος έδωσε στον αγαπημένο του μαθητή Ιωάννη και τον αδελφό του το όνομα των "γιων της βροντής" – έναν αγγελιοφόρο της ουράνιας φωτιάς, τρομακτικό στην καθαριστική του δύναμη. Με αυτόν τον τρόπο, ο Σωτήρας επεσήμανε τη φλογερή, φλογερή, θυσιαστική φύση της χριστιανικής αγάπης, που κήρυξε ο Απόστολος Ιωάννης ο Θεολόγος. Ο αετός είναι σύμβολο της υψηλής αύξησης της θεολογικής σκέψης-ένα εικονογραφικό σημάδι του Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου. Η ιερή εκκλησία έδωσε το όνομα του Θεολόγου μόνο στον Άγιο Ιωάννη, τον μάντη των πεπρωμένων του Θεού, μεταξύ των μαθητών του Χριστού.