Στις 15 Οκτωβρίου 2025, στη Σόφια πραγματοποιήθηκαν επίσημες εκδηλώσεις για τα 80 χρόνια από τη γέννηση του αειμνήστου Πατριάρχη της Βουλγαρίας, Νεοφίτου. Στις εκδηλώσεις συμμετείχαν η ηγεσία της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, θεολόγοι, εκπρόσωποι του πολιτισμού και της κοινωνίας, καθώς και ευρύ κοινό πιστών.

Το πρωί τελέστηκε θεία λειτουργία στον καθεδρικό ναό της Αγίας Κυριακής, προεξάρχοντος του Επισκόπου Μπρανίτσκι Ιωάννη, πρώτου βοηθού μητροπολίτη Σόφιας, με τη συμμετοχή πολλών αρχιερέων και ιερέων. Μετά τη λειτουργία, ο Πατριάρχης Βουλγαρίας Δανιήλ τέλεσε μνημόσυνο στον τάφο του Πατριάρχη Νεοφίτου, που βρίσκεται στην κρύπτη του καθεδρικού.

Στον επικήδειο λόγο του, ο Πατριάρχης Δανιήλ τόνισε τα πνευματικά χαρακτηριστικά του προκατόχου του: «Έζησε την ευλογία της πνευματικής φτώχειας, της ταπεινοφροσύνης, της δίψας για δικαιοσύνη και της ειρηνοποιίας… υπήρξε παράδειγμα ταπεινής διακονίας και αγάπης».

Η κορύφωση των εορτασμών ήταν η αποκαλυπτήρια επιμνημόσυνης πλάκας και η ονομασία της αίθουσας τελετών της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Σόφιας προς τιμήν του Πατριάρχη Νεοφίτου. Ο Πατριάρχης Δανιήλ υπενθύμισε ότι ο Νεοφίτης δεν ήταν μόνο πνευματικός ηγέτης, αλλά και ενεργός ακαδημαϊκός, πρύτανης και κοσμήτορας της σχολής. Ο κοσμήτορας, Αναπληρωτής Καθηγητής Ιβάιλο Νάιντενοφ, επισήμανε ότι το όνομα Νεοφίτου θα συμβολίζει τη σύνδεση μεταξύ Εκκλησίας και Πανεπιστημίου.

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων παρουσιάστηκε η βουλγαρική μετάφραση της διδακτορικής διατριβής του Πατριάρχη, ενώ προβλήθηκε και ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του.

Ο Νεοφίτης (κατά κόσμο Σιμεόν Ντιμίτροβ, 1945–2023) εξελέγη Πατριάρχης της Βουλγαρίας το 2013. Πριν από αυτό, είχε σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη της θεολογικής εκπαίδευσης: υπηρέτησε ως πρύτανης της Θεολογικής Ακαδημίας, πρώτος κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Σόφιας, και διετέλεσε σε διάφορες επισκοπές ενώ συμμετείχε ενεργά σε διεθνείς εκκλησιαστικές επαφές.

Αφήνει πίσω του ένα σημαντικό αποτύπωμα ως ποιμένας και θεολόγος, αποκαθιστώντας τους δεσμούς της Βουλγαρικής Εκκλησίας με τη διασπορά, συμμετέχοντας σε θεολογικά και πολιτιστικά έργα και συνεισφέροντας στην εκκλησιαστική μουσική και λογοτεχνική κληρονομιά.

Οι εορτασμοί της 15ης Οκτωβρίου δεν ήταν απλώς μια τελετή μνήμης, αλλά μια υπενθύμιση της σημασίας των πνευματικών ριζών και του ρόλου της Εκκλησίας και της θεολογίας στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή της Βουλγαρίας, με το όνομα του Πατριάρχη Νεοφίτου να παραμένει ζωντανή πηγή έμπνευσης για τις επόμενες γενιές.