Μόλις τις προάλλες, με ξεπέρασε μια κατάσταση απελπισίας. Ζήτησα τις προσευχές των πιστών φίλων μου και σε απάντηση άκουσα: "ο Θεός ξέρει για αυτό το πρόβλημά σας! Συμμετέχει σε όλα τα γεγονότα της ζωής σας."

Αυτά τα λόγια έγιναν σανίδα σωτηρίας για μένα. Θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας και να πω σε όσους αποθαρρύνονται: "τώρα, όταν πνίγεστε σε αμαρτίες και απελπιστικές συνθήκες, τραβάει το χέρι του. Απλά πιάσε!»

Μερικές φορές αμαρτάνεις τόσο σκληρά που είναι κρίμα να κοιτάς τον ουρανό. Και υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ μου και του Θεού. Αλλά ακόμα και τότε συνεχίζει να αγαπά. Και περιμένει μόνο ένα πράγμα-μετάνοια. Η ντροπή καίει από μέσα και προσπαθούμε να την πνίξουμε. Και μας διαβρώνει μόνο. Ξέρω τι είναι. Και ξέρω επίσης ότι αν ξεπεράσετε τον εαυτό σας και φέρετε αυτήν την πικρία στον Θεό, θα γίνει ευκολότερο.

Θυμάστε την εικόνα όπου ο Χριστός χτυπά την πόρτα τη νύχτα, φορώντας ένα στέμμα από αγκάθια, σανδάλια και με μια λάμπα στα χέρια του; Είναι σαφές ότι αυτή η πόρτα δεν έχει ανοίξει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το κατώφλι είναι κατάφυτο από ζιζάνια. Έτσι χτυπάει την καρδιά μας. Όχι με μια γροθιά, όχι δυνατά, αλλά προσεκτικά, αγγίζοντας μόνο τις φάλαγγες των δακτύλων.

Αυτό το χτύπημα είναι πιο δυνατό στις πιο σκοτεινές στιγμές της ζωής μας. Αλλά είμαστε όλοι αργοί και δεν βιαζόμαστε να αφήσουμε τον Κύριο στη ζωή μας. Τις περισσότερες φορές, επειδή αισθανόμαστε προδότες. Και φαίνεται ότι είναι ανάξιοι του ελέους. Και ακόμη περισσότερο, βοηθήστε στην επίλυση της σύγχυσης, δύσκολης κατάστασής μας, την οποία δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι.

Μόνο, ο Θεός μας αγαπά, ανεξάρτητα από το πόσο λερωμένοι με αμαρτίες μπορεί να είμαστε. Θυμηθείτε, όλοι οι απόστολοι, εκτός από έναν, πρόδωσαν τον Χριστό. Ο Πέτρος το αρνήθηκε τρεις φορές. Κανείς εκτός από τον Ιωάννη δεν ήταν εκεί όταν ο Ιησούς πέθανε στο σταυρό. Αλλά οι απόστολοι κατάφεραν να έρθουν και να μετανοήσουν, να ομολογήσουν την ατέλεια, την αδυναμία και τη δειλία τους. Μόνο ο Ιούδας δεν τολμούσε. Ξέρεις πώς αποδείχθηκε γι ' αυτόν.

Το τέλος δεν έχει έρθει ακόμα, πράγμα που σημαίνει ότι όλοι έχουμε ακόμα χρόνο. Και αν στραφούμε σε κάποιον που το ανυπομονεί, θα λάβουμε συγχώρεση. Θα υπάρξει διέξοδος από κάθε κατάσταση με τη βοήθεια του Θεού. Ο Θεός δεν έχει αδιέξοδα.

Το πρόγραμμα "Iδιωτική γνώμη" στο ραδιόφωνο Βέρα: radiovera.ru/u-boga-net-tupikov-jana-kapaeva.html