Στις 25 Ιανουαρίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη του Αγίου Μάρτυρα Τατιάνα και οι μαθητές γιορτάζουν την ημέρα των ρωσική φοιτητές, θεωρώντας ότι αυτός ο Άγιος προστάτιδα τους.

Είναι δύσκολο να πούμε γιατί συνέβη αυτό. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι το 1755, η αυτοκράτειρα Ελισάβετ Πετρόβνα υπέγραψε διάταγμα για την ίδρυση του Πανεπιστημίου της Μόσχας την ημέρα της Τατιάνας και μετά την κατασκευή του κεντρικού κτιρίου του Πανεπιστημίου της Μόσχας στην οδό Μοκόβαγια, το ζήτημα του πανεπιστημιακού ναού επιλύθηκε τελικά. Ήταν διατεταγμένο σε ένα κυκλικό δωμάτιο στην αριστερή πτέρυγα του κτιρίου του Πανεπιστημίου και στις 16 Απριλίου 1791, ο ίδιος ο Μητροπολίτης Πλάτων το αφιέρωσε στο όνομα του Αγίου mc. Τατιάνα - "σε μια αξέχαστη μνήμη της άξιας ημέρας κατά την οποία ιδρύθηκε το πανεπιστημιακό έργο". Έτσι, η εκκλησία του Αγίου Όρους. Ο καθεδρικός ναός της Τατιάνας στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας έγινε η πρώτη πανεπιστημιακή εκκλησία στη Ρωσία.

Τι σημαίνει, μια εκκλησία στο σπίτι; Πρόκειται για μια ορθόδοξη εκκλησία χτισμένη σε ιδιωτική κατοικία ή σε οποιοδήποτε ίδρυμα - σε νοσοκομείο, στρατιωτική μονάδα, συμπεριλαμβανομένων και σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, ιδίως σε πανεπιστήμια. Οι εκκλησίες των σπιτιών αποδόθηκαν στην ενορία και μέχρι το 1917 οργανώθηκαν μόνο με την ευλογία του επισκοπικού επισκόπου – και στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη - με την άδεια της Ιεράς Συνόδου.

Παρά το γεγονός ότι το όνομα "Τατιάνα" είναι πολύ δημοφιλές μεταξύ των Ρώσων γυναικών, ο αριθμός των ιστορικών εκκλησιών αφιερωμένων στον Άγιο Μάρτυρα Τατιάνα μπορεί να μετρηθεί στα δάχτυλα του ενός χεριού και η Ρωσική Εκκλησία του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας είναι μακράν η παλαιότερη εκκλησία της Τατιάνας σε όλη τη Ρωσία.

Ωστόσο, στην αρχική του μορφή, η εκκλησία του Πανεπιστημίου της Μόσχας δεν επέζησε – κάηκε στη φωτιά της Μόσχας του 1812 με άλλα πανεπιστημιακά κτίρια. Ο πρύτανης του, Π. Ιώνα, κατάφερε να σώσει μόνο αρχαία εκκλησιαστικά σκεύη από το ναό - προφανώς, το ίδιο που παρουσιάστηκε στην ενορία από την αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β ' εκείνη την εποχή. Το Πανεπιστήμιο έμεινε και πάλι χωρίς εκκλησία στο σπίτι.

Το 1833, το κτήμα Πασκόφ αγοράστηκε για το Πανεπιστήμιο της Μόσχας, το οποίο βρισκόταν στη γωνία Μοκόβαγια και Νικίτσκαγια. Το 1833-1836, ο αρχιτέκτονας Ευγράφου Τυουρίν ανέλαβε να το ξαναχτίσει. Αυτός ο διάσημος αρχιτέκτονας, ο οποίος έχτισε τον Καθεδρικό Ναό των Θεοφανίων στο Γέλοχοβο και το παλάτι Αλεξανδρίνσκι στην οδό Καλουζσκάγια, θεώρησε τιμή να εργαστεί για το Πανεπιστήμιο της Μόσχας και δεν πήρε χρήματα για το έργο του.

Το κύριο ακαδημαϊκό κτίριο βρισκόταν στο κεντρικό σπίτι, η πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη βρισκόταν στην αριστερή πτέρυγα και στη δεξιά πτέρυγα, με θέα στην πλατεία Μανέζναγια, χτίστηκε μια πανεπιστημιακή Εκκλησία, η οποία αφιερώθηκε από τον Μητροπολίτη Φιλάρετ της Μόσχας τον Σεπτέμβριο του 1837.

Το 1913, η εκκλησία ανακαινίστηκε και τοποθετήθηκε ένας ξύλινος τετράπλευρος σταυρός και έγινε επιγραφή στο αέτωμα "ο Άγιος Χριστός λάμπει σε όλους".

Οι ενορίτες της Εκκλησίας της Τατιάνας ήταν μαθητές και δάσκαλοι του Πανεπιστημίου της Μόσχας - εδώ ομολόγησαν και έλαβαν κοινωνία, παντρεύτηκαν, βάφτισαν παιδιά και τραγούδησαν μια κηδεία. Τα ονόματα των Βλαντιμίρ Κλιουτσέφσκι, Σεργκέι Σολοβιόφ, Αλέξανδρος Στολέτοφ και των αδελφών Τσβετάεφ συνδέονται με τον πανεπιστημιακό ναό...

Τον Φεβρουάριο του 1852, ο Ν.Β. Γκόγκολ, ο οποίος ήταν επίτιμο μέλος του Πανεπιστημίου της Μόσχας, θάφτηκε στην Εκκλησία της Τατιάνας.

Μετά την επανάσταση, με το διάταγμα του Λαϊκού Επιμελητηρίου του 1919, ο ναός, όπως και πολλές άλλες εκκλησίες του Πανεπιστημίου, έκλεισε και καταστράφηκε. Οι εγκαταστάσεις του φιλοξενούσαν εναλλάξ ένα κλαμπ, ένα θέατρο και μια βιβλιοθήκη. Και μόνο το 1993 το ακαδημαϊκό συμβούλιο του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας αποφάσισε να αναδημιουργήσει την Ορθόδοξη Εκκλησία του Πανεπιστημίου της Μόσχας σε αυτό το κτίριο και να τοποθετήσει εκθέσεις μουσείων του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας σε άλλα δωμάτια αυτού του κτηρίου". Αλλά ακόμη και πριν από αυτό, στις 25 Ιανουαρίου 1991, στο κτίριο της πρώην εκκλησίας του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας, ο Αγιώτατος Πατριάρχης Αλέξιος Β ' υπηρέτησε μια προσευχή με έναν Ακάθιστο στον ιερό μάρτυρα Τατιάνα. Με αυτό ξεκίνησε η επιστροφή του ναού και στις 22 Ιανουαρίου 1995 παραδόθηκε τελικά στην εκκλησία.

Και πιο πρόσφατα, στις 25 Ιανουαρίου 2019, Ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κύριλλος αφιέρωσε αναμνηστικές πλάκες με τα ονόματα είκοσι αγίων που σπούδασαν ή δίδαξαν στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας σε διαφορετικά χρόνια. Ανάμεσά τους είναι τόσο γνωστοί ασκητές όπως οι Άγιοι Μάρτυρες Βασιανός (Πιατνίτσκι) και Πέτρος (Ζβέρεφ), ο Αιδεσιμότατος Ομολογητής Νίκων (Μπελιάεφ) Οπτίνσκι), Η ιερή εκκλησία. Σεργκέι Μέχεφ και Βλαντιμίρ Αμπαρτσούμοφ…

Υπάρχει επίσης μια εκκλησία της Αγίας Τατιάνας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης.

Το 1897-1898, χτίστηκε μια εκκλησία, αφιερωμένη, κατόπιν αιτήματος του Α.Α. Χόμζε, ο οποίος χρηματοδότησε την κατασκευή, στο όνομα του ιερού μάρτυρα Τατιάνα – προς τιμήν της γέννησης της Μεγάλης Δούκισσας Τατιάνα Νικολάεβνα. Τώρα η Μεγάλη Δούκισσα Τατιάνα, η οποία πυροβολήθηκε με τους γονείς, τις αδελφές και τον αδελφό της το 1918, είναι η ίδια δοξασμένη στο πρόσωπο των Ομολογητών και των Νέων Μαρτύρων της Ρωσίας. Ο ναός ήταν μικρός και δίπλα στην αίθουσα συνελεύσεων. Το όνομα ενός άλλου Ρώσου Αγίου συνδέεται με την ιστορία του: κατά τον αγιασμό της Εκκλησίας στις 28 Νοεμβρίου 1898, ο πρύτανης της Θεολογικής Ακαδημίας της Αγίας Πετρούπολης, Επίσκοπος Ιωάννης της Νάρβα, δεν υπηρετήθηκε από κανέναν άλλο από τον Άγιο Πράβντα.ρωσική εκκλησία. Ιωάννης της Κρονστάνδης.

Την άνοιξη του 1918, η εκκλησία του Αγίου Μάρτυρα Τατιάνα έκλεισε, αλλά από το 2004, συνεχίστηκαν οι υπηρεσίες στην πανεπιστημιακή εκκλησία στην 6η γραμμή του νησιού Βασιλιέφσκι. Το 2008, η Εκκλησία του Αγίου Μάρτυρα Τατιάνα στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης γιόρτασε πανηγυρικά την 110η επέτειό της.

Μια άλλη εκκλησία της Τατιάνας στη Μόσχα διακρίθηκε από την εκπληκτική ομορφιά της. Αυτή είναι η εκκλησία του Αγίου Νικολάου και του μάρτυρα Τατιάνα στις αίθουσες των πρίγκιπα Γιουσούποφ στην Κόκκινη Πύλη.

Το 1891-1895 οι αρχαίοι θάλαμοι ξαναχτίστηκαν και αποκαταστάθηκαν. Μερικά από τα κτίρια ήταν "στυλιζαρισμένα για τον XVII αιώνα". Οι αποκαταστάτες αποκατέστησαν τις πλατφόρμες, τα καλύμματα με weathervanes και stone smokies, διατηρήθηκαν οι διαμορφωμένοι φούρνοι της αρχής του XVIII αιώνα.

Και στα τέλη του 19ου αιώνα, ένας ναός σπιτιού χτίστηκε στους θαλάμους Γιουσούποβ. Το αρχείο έχει διατηρήσει την αναφορά της πριγκίπισσας Ζιναΐδα Γιουσούποβα, κόμισσα Σουμαρόκοβα-Έλστον στις επισκοπικές αρχές, με ημερομηνία Σεπτεμβρίου 1893. Η Πριγκίπισσα ζήτησε να της επιτραπεί να καταστρέψει την εκκλησία του σπιτιού στο όνομα του Αγίου Νικολάου και της μαρτύρου Τατιάνας: "οι λόγοι που με παρακινούν να παρακολουθήσω την οργάνωση της εκκλησίας είναι ότι θέλω να εκπαιδεύσω τα μικρά μου παιδιά στο πνεύμα της ορθόδοξης πίστης και ταυτόχρονα δεν έχω την ευκαιρία να τα αφήσω στην ενοριακή εκκλησία τη σκληρή χειμερινή περίοδο σε νεαρή ηλικία και την τρυφερή υγεία τους".

Τον Ιανουάριο του 1894, ελήφθη η άδεια των επισκοπικών αρχών για την κατασκευή μιας εκκλησίας σπιτιού και σύντομα αφιερώθηκε. Η ακριβής ημερομηνία της εκκαθάρισης του ναού δεν έχει καθοριστεί. Προφανώς, έκλεισε το 1918-1919.

Στη δεκαετία του 1920, τα Επιμελητήρια Γιουσούποβ στέγασαν ένα Μουσείο Στρατιωτικής Ιστορίας, αργότερα παραδόθηκε στο Προεδρείο του VASHNIL ... ωστόσο, η εσωτερική ζωγραφική έχει διατηρηθεί εν μέρει και δίνει μια ιδέα για το μεγαλείο της Εκκλησίας Tatiana house στα Επιμελητήρια Γιουσούπο....

Εκκλησία της Τατιάνας του μάρτυρα στο σπίτι της πριγκίπισσας Γιουσούποβα κόμισσα Σουμαρόκοβα-Έλστον