Στις 25 Ιουλίου 2024, η Ιερά Σύνοδος της Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, υπό την προεδρία του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κυρίλλου, ενέκρινε την απόφαση για το άνοιγμα της Μονής Ιβερσκι-Πέτρου και Παύλου στο χωριό Οκταβριαμπρσκόγιε, περιοχή Κοστανάι. Αυτό το γεγονός ήταν η αναβίωση της αρχαίας μονής Ιβέρ.

Η Μονή Ιβέρσκι έχει πλούσια ιστορία που συνδέεται με την ίδρυση της πόλης Κοστανάι (τώρα Κοστανάι). Το 1883, οι χωρικοί Άννα Ζούτοβα και Φεβρόνια Σιλαντίεβα υπέβαλαν αίτηση για το άνοιγμα ενός σπιτιού προσευχής και το 1884 – ένα μοναστήρι. Ωστόσο, απορρίφθηκαν, μεταξύ άλλων λόγω έλλειψης πόρων γης.

Το καλοκαίρι του 1887, μετά την επίσκεψη του Επισκόπου Μακάριου (Τρόιτσκι) του Ορένμπουργκ, οι αδελφές άρχισαν να εργάζονται ενεργά για τη δημιουργία μιας κοινότητας. Το 1889, ο Ιερομόναχος Σεραφείμ έφερε στον Κοστανάι μια λίστα με τη θαυματουργή εικόνα Ιβέρων της Μητέρας του Θεού, η οποία έγινε πνευματική ενίσχυση για τις αδελφές. Το 1890, αγόρασαν ένα σπίτι για την κοινότητα.

Στις 25 Μαΐου 1894, η γυναικεία κοινότητα Kostanay Iversky άνοιξε επίσημα. Μέχρι το 1895, η κοινότητα είχε αυξηθεί σε 80 αδελφές και πήρε υπό την φροντίδα της τους τυφλούς, τους φτωχούς και τους ασθενείς. Το 1895 ξεκίνησε η κατασκευή της εκκλησίας και των κελιών του μοναστηριού.

Η Ηγουμένη Άννα (Έλενα Στεφανόβνα Μποροδίνα) και η ταμίας Κσένια Σαντσίκοβα συνέβαλαν σημαντικά στην ανάπτυξη της κοινότητας. Το 1895, ο Επίσκοπος Μακάριος ευλόγησε την κατασκευή της Εκκλησίας της Τράπεζας και άρχισαν τακτικές θεϊκές υπηρεσίες την ίδια χρονιά.

Το 1898, άνοιξε ένα εκκλησιαστικό σχολείο αλφαβητισμού στην Κοινότητα. Το 1901, μια εκκλησία αφιερώθηκε προς τιμήν της εικόνας Ιβέρων της Μητέρας του Θεού. Το 1908 άνοιξε η δεύτερη ιερατική θέση στο μοναστήρι.

Το μοναστήρι ασχολήθηκε ενεργά με φιλανθρωπικό έργο. Το 1915 άνοιξε στο μοναστήρι ένα ορφανοτροφείο για κορίτσια – ορφανά στρατιωτών. Μετά την επανάσταση του 1920, το μοναστήρι εθνικοποιήθηκε. Το 1930, το μοναστήρι έκλεισε και τα κτίριά του χρησιμοποιήθηκαν ως αποθήκες και τεχνική σχολή. Πολλές καλόγριες συνέχισαν να ζουν σε ιδιωτικά διαμερίσματα και σπίτια στην πόλη. Το 1937 άρχισαν μαζικές καταστολές, επηρεάζοντας μοναχές και κληρικούς.

Το 2023 ξεκίνησε η αναβίωση της Μονής Ιβέρσκι. Οι προσκυνητές έρχονται στο χωριό Oktyabrsky, βοηθώντας στην αποκατάσταση της κοινότητας. Έχουν οργανωθεί κελιά για την κατοικία μοναχών, αρχάριων και αδελφών του ελέους. Στις 25 Ιουλίου 2024, η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να ανοίξει το μοναστήρι Ιβέρσκο-Πέτρου και Παύλου και να διορίσει τη μοναχή Νίκα (Οτροστσένκο) στη θέση της ηγουμένης του νεοσύστατου μοναστηριού.