Ο Άγιος Νικήτα ο Ομολογητής, ηγούμενος της Μονής της Μιδικίας, γεννήθηκε στην Καισάρεια της Βιθυνίας (βορειοδυτική Μικρά Ασία) σε ευσεβή οικογένεια. Η μητέρα του πέθανε την 8η ημέρα μετά τη γέννησή του και ο πατέρας του, ονόματι Φιλάρετ, έγινε μοναχός. Το παιδί έμεινε στη φροντίδα της γιαγιάς του, η οποία τον μεγάλωσε με ένα πραγματικά χριστιανικό πνεύμα. Από τη νεολαία του, ο Άγιος Νικήτα υπηρέτησε στην εκκλησία και ήταν σε υπακοή στον ερημίτη Στέφανο. Με την ευλογία του, ο Άγιος Νικήτα πήγε στο Μοναστήρι της Μιδικίας, όπου ο Άγιος Νικηφόρος ήταν ηγούμενος (εορτάζεται στις 13 Μαρτίου).
Μετά από επτά χρόνια ενάρετης ζωής σε ένα μοναστήρι γνωστό για τους αυστηρούς κανόνες του, ο μοναχός Νικήτα χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Ο μοναχός Νικηφόρος, γνωρίζοντας την ιερή ζωή του νεαρού μοναχού, του ανέθεσε τη διαχείριση του μοναστηριού, αφού ο ίδιος ήταν σοβαρά άρρωστος.
Χωρίς προσπάθεια, ο μοναχός Νικήτα άρχισε να φροντίζει για την ευημερία και τη βελτίωση του μοναστηριού. Με το προσωπικό του παράδειγμα αυστηρής μοναστικής ζωής, έδωσε οδηγίες στους αδελφούς. Σύντομα, η φήμη της υψηλής ζωής των κατοίκων της Μονής προσέλκυσε πολλούς που αναζητούσαν σωτηρία εκεί. Λίγα χρόνια αργότερα, ο αριθμός των μοναχών αυξήθηκε σε 100 άτομα.
Όταν ο Άγιος Νικηφόρος αποσύρθηκε στον Κύριο σε μεγάλη ηλικία, οι αδελφοί εξέλεξαν ομόφωνα τον Άγιο Νικήτα ως ηγούμενο.
Ο Κύριος τίμησε τον Άγιο Νικήτα με το δώρο της θαυματουργίας. Μέσω της προσευχής του, το κωφάλαλο αγόρι ανέκτησε τη δύναμη της ομιλίας.δύο δαιμονισμένες γυναίκες θεραπεύτηκαν. ο τρελός ανέκτησε τη λογική του και πολλοί άλλοι ασθενείς θεραπεύτηκαν από τις ασθένειές τους.
Εκείνα τα χρόνια, υπό τον αυτοκράτορα Λέοντα τον Αρμένιο (813-820), η εικονομαχική αίρεση επανήλθε και ο διωγμός των ιερών εικόνων εντατικοποιήθηκε. Οι Ορθόδοξοι επίσκοποι εκδιώχθηκαν και εξορίστηκαν. Μια σύνοδος αιρετικών συγκλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 815, κατά την οποία ανέτρεψαν τον Άγιο Πατριάρχη νικηφόρο (806-815; + 828), και ένας αιρετικός από τους λαϊκούς, ο Θεόδοτος, εκλέχθηκε στη θέση του. Οι αιρετικοί τοποθετήθηκαν επίσης στη θέση των εξόριστων και φυλακισμένων Ορθοδόξων Επισκόπων. Ο αυτοκράτορας κάλεσε τους ηγεμόνες όλων των μοναστηριών και προσπάθησε να τους προσελκύσει στην εικονοκλαστική αίρεση. Μεταξύ αυτών που κλήθηκαν ήταν ο Άγιος Νικήτα, ο οποίος υπερασπίστηκε σταθερά την ορθόδοξη ομολογία. Ακολουθώντας το παράδειγμά του, όλοι οι ηγούμενοι παρέμειναν πιστοί στη λατρεία των ιερών εικόνων. Φυλακίστηκαν γι ' αυτό. Ο Άγιος Νικήτα υπέμεινε γενναία όλες τις δοκιμασίες και διατήρησε το σθένος των άλλων κρατουμένων.
Τότε ο αυτοκράτορας και ο ψεύτικος Πατριάρχης Θεοδότος αποφάσισαν να ξεγελάσουν τους πεισματάρηδες. Τους είπαν ότι ο αυτοκράτορας θα έδινε σε όλους την ελευθερία και θα επέτρεπε τη λατρεία των εικόνων με έναν όρο: αν δέχονταν την κοινωνία από τον ψεύτικο Πατριάρχη Θεοδότο. Για πολύ καιρό ο μοναχός αμφέβαλλε αν μπορούσε να μπει στην εκκλησιαστική κοινωνία με έναν αιρετικό, αλλά οι άλλοι κρατούμενοι τον παρακάλεσαν να κοινωνήσει μαζί τους. Αποδίδοντας στις παρακλήσεις τους, ο μοναχός Νικήτα πήγε στο ναό, όπου εμφανίστηκαν εικόνες για να εξαπατήσουν τους εξομολογητές και έλαβε κοινωνία. Αλλά όταν επέστρεψε στο μοναστήρι του και είδε ότι ο διωγμός των εικόνων συνεχίστηκε, μετανόησε για την πράξη του, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και άρχισε να καταγγέλλει άφοβα την εικονομαχική αίρεση. Όλες οι πείσεις του αυτοκράτορα απορρίφθηκαν από αυτόν.
Ο Άγιος Νικήτα φυλακίστηκε και πάλι, όπου παρέμεινε για έξι χρόνια, μέχρι το θάνατο του αυτοκράτορα Λέοντα του Αρμένιου. Εκεί, υπομένοντας την πείνα και τη θλίψη, ο μοναχός Νικήτα έκανε θαύματα με τη δύναμη των προσευχών του: στην προσευχή του, ο Φρυγικός βασιλιάς απελευθέρωσε δύο αιχμαλώτους χωρίς λύτρα.τρεις ναυαγοί, για τους οποίους προσευχόταν ο μοναχός Νικήτα, ξεβράστηκαν στην ξηρά από τα κύματα.
Το 824, υπό τον νέο αυτοκράτορα Μιχαήλ (820-829), ο Άγιος Νικήτα αναχώρησε στον Κύριο. Το σώμα του μεταφέρθηκε με πλοίο στο Μοναστήρι της Μιδικίας από τον Επίσκοπο Θεόφιλο της Εφέσου και τον Αρχιεπίσκοπο Ιωσήφ της Θεσσαλονίκης. Στο δρόμο για το μοναστήρι, η νεκρική πομπή συναντήθηκε από τον Επίσκοπο Παύλο της Πλουσιάδας με πολλούς μοναχούς και λαϊκούς. Πολλές θεραπείες έγιναν από τον τάφο του Αγίου Νικήτα. Θάφτηκε στον τάφο του μέντορά του, του Αγίου Νικηφόρου. Μετά την ταφή, έγιναν επίσης θαύματα στον τάφο του Αγίου.