Ο Ιησούς αγαπά και λυπάται τους αμαρτωλούς καθώς ένας καλός γιατρός αγαπά τους ασθενείς του που υποφέρουν. Αλλά το μίσος του για την αμαρτία είναι επίσης αναμφισβήτητο. Επιβεβαίωση αυτού είναι η απέλαση των εμπόρων από το ναό, που περιγράφεται πιο έντονα στο ευαγγέλιο του Ιωάννη. "Το Εβραϊκό Πάσχα πλησίαζε, και ο Ιησούς ήρθε στην Ιερουσαλήμ και βρήκε ότι βόδια, πρόβατα και περιστέρια πωλούνταν στο ναό, και οι αργυραμοιβοί κάθονταν. Και αφού έκανε μαστίγιο από σχοινιά, έδιωξε όλους έξω από το ναό, και πρόβατα και βόδια * και σκόρπισε χρήματα από τους αργυραμοιβούς, και ανέτρεψε τα τραπέζια τους. Και είπε σε εκείνους που πουλάνε περιστέρια: "Πάρτε αυτό από εδώ και μην κάνετε το σπίτι του πατέρα μου σπίτι εμπορίου". (Ιωάννης 2:13-17).

Οι αναγνώστες μερικές φορές αντιλαμβάνονται αυτό το επεισόδιο λανθασμένα, πιστεύοντας ότι ο θυμός του Ιησού προκλήθηκε από το ίδιο το γεγονός της διαπραγμάτευσης σε ένα ιερό μέρος. Στην πραγματικότητα, τα πράγματα ήταν λίγο πιο περίπλοκα. 

Το συγκρότημα του ναού στην Ιερουσαλήμ αποτελούνταν από ένα ιερό και τις γύρω αυλές. Το πιο ευρύχωρο από αυτά ήταν η παγανιστική αυλή – το μόνο έδαφος του όρους του ναού όπου θα μπορούσαν να είναι μη Εβραίοι. Ήταν εδώ ότι όλες οι εμπορικές συναλλαγές με χρήματα και ζώα πραγματοποιήθηκαν και για αρκετά νόμιμους λόγους χωρίς να βεβηλώσουν το ιερό.

Το γεγονός είναι ότι ο ετήσιος φόρος στον Ναό της Ιερουσαλήμ μπορούσε να φέρει μόνο με ειδικά χρήματα ναού από αργυροχόους, οπότε οι προσκυνητές που ήρθαν από μακριά έπρεπε πρώτα να αλλάξουν τα χρήματά τους για χρήματα ναού. Σε αυτό τους βοήθησαν οι αργυραμοιβοί που έβαλαν τα τραπέζια τους στην αυλή των ειδωλολατρών. Για τις υπηρεσίες τους, πήραν μια προμήθεια, η οποία ήταν σχεδόν τα 2/3 του ποσού που ανταλλάχθηκε.

Αλλά η απόσυρση χρημάτων από τους προσκυνητές δεν τελείωσε εκεί: με τα ασημένια νομίσματα που έλαβαν, έπρεπε να αγοράσουν ζώα για θυσία εκεί, στην αυλή των ειδωλολατρών. Αυτά τα αγαθά που φουσκώνουν και φουσκώνουν κοστίζουν πολύ περισσότερο εδώ από ό, τι στην πόλη, αλλά οι προσκυνητές αγόραζαν ακόμα ζώα σε φουσκωμένη τιμή. Ο λόγος για αυτό ήταν απλός: οι υπηρέτες του ναού έλεγξαν όλες τις θυσίες για την απουσία ελαττωμάτων και, παρεμπιπτόντως, έπρεπε επίσης να πληρώσουν για την επιταγή. Τα βόδια και τα πρόβατα που αγοράστηκαν αλλού, μετά από μια τέτοια εξέταση, πολύ σπάνια έλαβαν θετικό συμπέρασμα. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να αγοράσουν ζώα στο ναό, αλλά ήδη σε υπερβολική τιμή – το σύστημα, που σχεδιάστηκε για να βοηθήσει τους προσκυνητές, μετατράπηκε σε όργανο ληστείας και αδίστακτου κέρδους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ιησούς κάλεσε τους αργυραμοιβούς και τους πωλητές βοοειδών ληστές, ληστεύοντας τους λάτρεις.

Δεν ήταν το ίδιο το εμπόριο στην αυλή των ειδωλολατρών, αλλά το "ενδιαφέρον" που πήραν οι υπηρέτες από τον λαό, που προκάλεσε την οργή του. Ωστόσο, ακόμη και εδώ, με τόσο σκληρές μεθόδους αποκατάστασης της τάξης, ο Ιησούς διαιρεί την αμαρτία και τους ίδιους τους αμαρτωλούς. Η αναφορά της μάστιγας κάνει πολλούς να μπουν στον πειρασμό να σκεφτούν ότι ο ενσαρκωμένος Θεός μπόρεσε να νικήσει ανθρώπους που ήταν ένοχοι μπροστά του με ένα ειδικά κατασκευασμένο εργαλείο για αυτό.  Για να προστατεύσει τους αναγνώστες του Ευαγγελίου από τέτοιες υποθέσεις, Ο Ευθύμιος Ζιγκάμπεν, ένας από τους διερμηνείς της Αγίας Γραφής, εξήγησε αυτό το απόσπασμα με περισσότερες λεπτομέρειες.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος έκανε τη μάστιγα, δεν χτύπησε τους ανθρώπους, αλλά μόνο τους εκφοβίζει και τους απομακρύνει και, φυσικά, χτύπησε πρόβατα και βόδια και τους έδιωξε. Το μαστίγιο είναι εργαλείο βοσκού – είναι αρκετά λογικό να το κατασκευάσετε από αυτοσχέδια υλικά όπου είναι απαραίτητο να οδηγήσετε βοοειδή από την αυλή. Αλλά το να πιστέψουμε ότι ο Ιησούς χτύπησε επίσης ανθρώπους με την ίδια μάστιγα θα ήταν, τουλάχιστον, παράξενο.

Το πρόγραμμα "Iδιωτική γνώμη" στο ραδιόφωνο "Βέρα": https://radiovera.ru/kogo-iisus-izgnal-iz-hrama.html