Τα μαθήματα ακουαρέλας μου συνεχίστηκαν, αλλά ήταν κάπως πολύ σφιχτά. Ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπάθησα, δεν λειτούργησε όπως ήθελα. Μερικές φορές το χαρτί αποδείχθηκε υπερβολικά υγρό και τα χρώματα εξαπλώθηκαν ύπουλα, τότε, αντίθετα, σχημάτισαν άκαμπτα σύρματα. Με μια λέξη, όλα τα" καλούδια " των ακουαρέλων δεν ήθελαν να εμφανιστούν. Χρειαζόμαστε έναν δάσκαλο. Γινόταν όλο και πιο προφανές. 

Ήμουν σκληρά απογοητευμένος στην τάξη. Για κάποιο λόγο, ο δάσκαλος αποφάσισε να βάλει μόνο ένα μανταρίνι σε σκούρο μπλε φόντο ως νεκρή φύση. Για μένα, που κάποτε αποφοίτησε από το σχολείο τέχνης, έμοιαζε με κοροϊδία. Βασίζομαι σε τουλάχιστον τρία ή τέσσερα αντικείμενα διαφορετικών χρωμάτων και υφών, ώστε να μπορώ να επεξεργαστώ τουλάχιστον μερικές τεχνικές ακουαρέλας. Και εδώ-ένα θλιβερό μανταρίνι. Αντί για μια τέλεια νεκρή φύση.

Διαβάζοντας την απογοήτευση στα μάτια μου, ο καλλιτέχνης είπε με κατανόηση: "φίλοι, μην ντρέπεστε ότι είστε απλώς μανταρίνι. Είναι καλύτερο να επεξεργαστείτε μια τεχνική στο απλούστερο, αλλά καλά, από το να αποτύχετε μια πολύπλοκη νεκρή φύση. Μην ψάχνετε για την τέλεια νεκρή φύση-αναζητήστε γεύση και χαρά στα πιο απλά πράγματα!»

Και όταν ο πλοίαρχος τελείωσε το σχέδιό του, είχαμε πραγματικά μια εκπληκτικά ελαφριά, διαφανή εικόνα μπροστά μας, χωρίς ούτε ένα περιττό εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο θέλαμε να κρεμάσουμε στον τοίχο. Απλά ένα γρήγορο σκίτσο, αλλά πόση ομορφιά υπήρχε σε αυτό!

Πρόσφατα θυμήθηκα αυτήν την κατάσταση όταν μιλούσα με έναν άντρα που δεν μπορούσε να δημιουργήσει μια κανονική οικογένεια με κανέναν τρόπο. Έψαχνε για το τέλειο ταίρι-το βρήκε-και κάθε φορά που όλα διαλύονταν. Μιλούσε για κάποιο είδος οικογενειακής κατάρας, για το κακό μάτι και σκεφτόμουν κάτι εντελώς διαφορετικό. Σχετικά με μια ιδανική νεκρή φύση που δεν υπάρχει. Σχετικά με μια ψευδή σκέψη που μπορεί να εγκατασταθεί στο κεφάλι σας και να δηλητηριάσει τη ζωή σας για χρόνια — το κύριο πράγμα είναι να βρείτε το "τέλειο ζευγάρι", και τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν. Σκεφτόμουν ότι όταν υπάρχει η επιθυμία να ζήσετε από την ομορφιά, τότε μπορείτε να σχεδιάσετε οτιδήποτε, και θα είναι ωραία. Ακόμα και ένα μοναχικό μανταρίνι. Και αν περιμένετε χρόνια για ένα φανταστικό "ιδανικό", δεν μπορείτε ποτέ να πάρετε το πινέλο της οικοδόμησης σχέσεων. Αυτή είναι μια καλή δικαιολογία για τον εαυτό σας, αλλά όπου δεν θα υπάρχει πικρία απογοήτευσης, πόνος να ξεπεράσετε τον εαυτό σας, η εργασία να βρείτε μια διέξοδο από συγκρούσεις και δυσαρέσκεια, δεν θα υπάρξει ποτέ χαρά ή ευτυχία.

Σας ευχαριστώ, μοναχικό μανταρίνι, που μου διδάξατε ένα πολύ σημαντικό πράγμα: όταν αγαπάτε και εκτιμάτε, όλα μπορούν να μετατραπούν σε έργο τέχνης!

Το πρόγραμμα "Iδιωτική γνώμη" στο ραδιόφωνο "Βέρα": https://radiovera.ru/mandarin