Το μυστικιστικό δράμα "θαύμα" σε σκηνοθεσία Alexander Proshkin με βάση το σενάριο του Yuri Arabov κυκλοφόρησε το 2012. Η ταινία βασίζεται στο μύθο της "στάσης του Zoya" - ένα γεγονός που έλαβε χώρα στην πόλη Kuibyshev το 1956. Στο πάρτι της Πρωτοχρονιάς, ένας όμορφος εργάτης του εργοστασίου Zoya (στην ταινία, το όνομα της ηρωίδας είναι η Τατιάνα) διέπραξε βλασφημία, λέγοντας ότι θα χορέψει με την εικόνα του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού. Γι ' αυτό, τιμωρήθηκε: η κοπέλα απολιθώθηκε και στάθηκε ακίνητη για 128 ημέρες μέχρι το Πάσχα. Η στάση του Zoya προκάλεσε μια άνευ προηγουμένου αναταραχή μεταξύ του κοινού πληθυσμού και μεταξύ των κύκλων εξουσίας, οι οποίοι δεν κατάλαβαν πώς να αντιμετωπίσουν ένα τέτοιο περιστατικό.

Ο Proshkin συνέλεξε έναν ολόκληρο γαλαξία από αστέρια στην ταινία. Ο Konstantin Khabensky και η Polina Kutepova έπαιξαν τους ρόλους ενός δημοσιογράφου και της συζύγου του. Ο Αλέξανδρος Ποταπόφ έπαιξε τον Χρουστσόφ, ο οποίος ήρθε να δει για τον εαυτό του τι είχε συμβεί. Και ο Σεργκέι Μακοβέτσκι είναι πράκτορας της KGB,"Επίτροπος για θρησκευτικές υποθέσεις".

"Αυτός είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να είναι ο μόνος που πιστεύει σε αυτό το θαύμα", δήλωσε ο ηθοποιός. - Και όσο περισσότερο πιστεύει, τόσο περισσότερο προκαλεί τους ανθρώπους και λέει ότι δεν είναι. Αυτός είναι ένας περίεργος χαρακτήρας. Υπάρχει μια θαυμάσια σκηνή του ήρωά μου με τον ιερέα, με τον Πρύτανη του ναού. Ο Επίτροπος του λέει: "ο ναός σας κλείνει, θα υπάρχει κινηματογράφος εδώ. Αλλά μπορείτε να βοηθήσετε: τώρα θα υπάρξει ένα κήρυγμα για την Κυριακή της συγχώρεσης, και εδώ πολλοί μιλούν για κάποιο είδος θαύματος. Πείτε ότι δεν υπάρχει θαύμα." Και μετά από το κήρυγμα, φέρνει τον ιερέα σε εκείνο το σπίτι, τραβάει το πέπλο και ο ιερέας βλέπει ένα κορίτσι που στέκεται. Αυτό είναι όλο. Αφήνει-εγκαταλείπει τη μητέρα του, τα παιδιά, την ενορία ... συνειδητοποίησε ότι η πίστη δεν ήταν αρκετή, ότι αμφέβαλε!»

Η απίστευτη ιστορία, η αλήθεια της οποίας εξακολουθεί να συζητείται πολύ, έχει αλλάξει όλους όσους την άγγιξαν.

"Επηρέασε όλους τους χαρακτήρες, κάποιος άλλαξε δραματικά τη μοίρα τους", λέει ο σκηνοθέτης. - Έχει επηρεάσει ακόμη και τον Χρουστσιόφ, αυτός, κοιτάζοντας έξω από το αεροπλάνο, λέει: Τα σύννεφα είναι σαν τους αγγέλους που πετούν... Αυτή η στιγμή σύγκρουσης με κάτι ασυνήθιστο, ένα σήμα από εκεί, είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό πράγμα γενικά στη ζωή καθενός από εμάς. Νομίζω ότι ο καθένας έχει το δικό του θαύμα. Μερικές φορές περνάμε από αυτό το θαύμα και μόνο τότε συνειδητοποιούμε ότι συνέβη πραγματικά και ότι το χάσαμε και είναι πολύ αργά. Και τότε έρχεται το αίσθημα της απώλειας.»

Έτσι ήταν Zoya στέκεται ή όχι; Και αν υπήρχε, ποιο είναι το νόημά της; Ο αρχιερέας Vsevolod Chaplin προσπάθησε να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση εκείνη την εποχή: "η στάση του Zoya" είναι ένα μυστηριώδες φαινόμενο, για το οποίο υπάρχουν πολλά αποδεικτικά στοιχεία και χαίρομαι που σήμερα η προσοχή των ανθρώπων σε αυτό το φαινόμενο προσελκύεται από μια νέα επαγγελματική ταινία. Αλλά θα ήθελα να τονίσω για μια ακόμη φορά ότι ένα μυστηριώδες, θαυμαστό φαινόμενο δεν είναι το κύριο πράγμα για έναν Χριστιανό. Εάν η πίστη του βασίζεται μόνο σε τέτοια φαινόμενα, τότε είναι μόνο στην αρχή του μονοπατιού. Εάν η πίστη αποδυναμωθεί από την απουσία αυτών των φαινομένων, τότε δεν κατάλαβε τίποτα. Το κύριο πράγμα για έναν Χριστιανό είναι η σύνδεσή του με τον Θεό στα εκκλησιαστικά Μυστήρια, σε μια ζωή χάριτος στην εκκλησία, η οποία είναι πιο ανθεκτική από οποιαδήποτε θαύματα και γενικά οποιαδήποτε φαινόμενα που σχετίζονται με τον κατοικημένο κόσμο;»