Η Βίβλος περιγράφει πώς οι πρώτοι άνθρωποι, εξαπατημένοι από τον διάβολο, παραβίασαν την εντολή του Θεού και έφαγαν τον απαγορευμένο καρπό του δέντρου που αναπτύσσεται στην Εδέμ. Μετά από μια ανεπιτυχή προσπάθεια να καλέσουμε τον Αδάμ και την Εύα σε μετάνοια, ο Κύριος τους απέλασε από τον παράδεισο.

Κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου, πραγματοποιήθηκε μια επανάσταση στην ψυχή του ανθρώπου. Στη συνείδηση ​​του Αδάμ και της Εύας, ο Θεός έγινε ξένος σε αυτούς, και άρχισαν να βλέπουν σ 'Αυτόν όχι έναν στοργικό Πατέρα, αλλά έναν τρομερό τύραννο που θέλει να τους υποδουλώσει. Η πρώτη συνέπεια της πτώσης είναι η πτώση του ανθρώπου από τον Θεό.

Επίσης στην Εδέμ, η σχέση μεταξύ των ανθρώπων άλλαξε, σταμάτησαν να αντιλαμβάνονται ο ένας τον άλλον ως σύνολο. Ένα άτομο άρχισε να κοιτάζει έναν άλλο, ακόμη και έναν αγαπημένο, ταυτόχρονα ως αντικείμενο των επιθυμιών και των παθών του, και ως πηγή κινδύνου. Η αδιαφορία των ανθρώπων είναι η δεύτερη συνέπεια της πτώσης.

Και η τρίτη συνέπεια της θεϊκής καταστροφής ήταν η διαφωνία στον ίδιο τον άνθρωπο. Ένα άτομο που συνδυάζει τα πνευματικά και υλικά μέρη του εαυτού του, έχοντας πέσει μακριά από τον Θεό, δεν μπορούσε πλέον να διατηρήσει αυτές τις αρχές σε ισορροπία. Όμως, πιθανώς, η μεγαλύτερη ήττα προκλήθηκε στη θέληση του ανθρώπου - άρχισε να αποκλίνει στο σκοτάδι και να διακρίνει ελάχιστα το καλό και το κακό.

Η πτώση του Αδάμ και της Εύας ήταν ένα γεγονός που άλλαξε ριζικά την πορεία της παγκόσμιας ιστορίας. Μέσα από τον άνθρωπο, το κακό έχει διεισδύσει στον κόσμο, ο οποίος από τη στιγμή της καταστροφής του παραδείσου, σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο, μαζί μας, αισθάνθηκε το πλήρες βάρος των συνεπειών της πτώσης.

παγκόσμια πλημμύρα

 Αυτό το παγκόσμιο δράμα ήταν το αποτέλεσμα μιας γενικής ηθικής παρακμής και συνολικής πνευματικής υποβάθμισης. Η ανθρώπινη ηθική έγινε τόσο πρωτόγονη που ουσιαστικά έφερε τους ανθρώπους πιο κοντά στα ζώα. Βλέποντας κανέναν άλλο τρόπο για να διορθώσει την κατάσταση, ο Θεός επέτρεψε την καταστροφή ολόκληρου του πληθυσμού της Γης, παραχωρώντας σωτηρία μόνο στην οικογένεια ενός δίκαιου ανθρώπου που ονομάζεται Νώε.

Συνολικά, η πλημμύρα διήρκεσε περίπου ένα χρόνο. Ήταν το αποτέλεσμα μιας άνευ προηγουμένου πλημμύρας ποταμών και ταμιευτήρων λόγω της αδιάκοπης βροχόπτωσης και της αύξησης του επιπέδου των υπόγειων υδάτων. Το στοιχείο πήρε τη ζωή όλων των ανθρώπων, των χερσαίων ζώων και των πουλιών. Μόνο ο Νώε, η σύζυγός του, οι τρεις γιοι τους και τρεις νύφη τους σώθηκαν. Η δίκαιη οικογένεια κατέφυγε σε ένα τεράστιο κιβωτό πλοίο, το οποίο ήταν υπό κατασκευή για σχεδόν εκατό χρόνια και φιλοξένησε όχι μόνο τον Νώε με το νοικοκυριό του, αλλά και τα ζωντανά πλάσματα που είχε προηγουμένως επιλέξει ο Θεός. Αυτοί ήταν που είχαν την ευκαιρία να αποκαταστήσουν τη βιολογική ποικιλότητα στον πλανήτη.

Ο θάνατος του Σόδομ και της Γκόμορρας

Μέχρι πρόσφατα, η παιδεραστία, η αιμομιξία, η κτηνοτροφία και πολλά άλλα παρόμοια πράγματα ήταν γνωστά συλλογικά ως «αμαρτίες σοδομίας». Αυτή η φράση σχετίζεται στενά με τις πόλεις Sodom και Gomorrah, όπου πολλές σεξουαλικές διαστροφές ασκούσαν ευρεία εξάσκηση. Τώρα, στη θέση των θρυλικών οικισμών, εκτείνεται η άψυχη επιφάνεια της Νεκράς Θάλασσας, που μας θυμίζει μια άλλη μεγάλη καταστροφή.

Ένα χαλάζι από φλογερές πέτρες και ρέματα θείου έπεσε στις αρχαίες πόλεις της ακολασίας, οι οποίες άφησαν πίσω τους ένα κάπνισμα και καμένη γη. Τώρα είναι δύσκολο να πούμε τι ήταν, ωστόσο, πιθανότατα, μιλάμε για σεισμό, που συνοδεύεται από ενεργή απελευθέρωση τέφρας, αερίων και λειωμένων πετρωμάτων. Η δυσκολία της μελέτης του κατακλυσμού του Sodom έγκειται στο γεγονός ότι οι ανασκαφές που έγιναν κοντά στη Νεκρά Θάλασσα δεν έδωσαν θετικά αποτελέσματα.

Αλλά για τους πιστούς, η ιστορία του Σόδομ και της Γόμορρας είναι κάτι περισσότερο από μια καταστροφή. Υπήρξαν, είναι και θα είναι πόλεις στη γη όπου το επίπεδο της κακίας είναι εκτός κλίμακας, αλλά σε αντίθεση με, για παράδειγμα, τη Βαβυλώνα, την Αρχαία Ρώμη ή το σύγχρονο Άμστερνταμ, οι σοδομίτες δεν εξιδανικεύουν τον τρόπο ζωής τους. Η ακολασία των χαμένων βιβλικών πόλεων είναι εμφανής, προφέρεται και εκτίθεται στις πιο άσχημες μορφές της. Η καταστροφή στις ακτές της Νεκράς Θάλασσας είναι ένα παράδειγμα της μοίρας που έπληξε η κοινωνία όταν πέφτει στο επίπεδο των ζώων. Και δεν είναι καθόλου απαραίτητο να πεθάνετε κάτω από πέτρες και ρεύματα θειικού πολτού - μπορείτε απλά να αυτοκαταστραφείτε, τελικά να χάσετε την ανθρώπινη εμφάνισή σας.

Δέκα πληγές της Αιγύπτου

Οι φυσικές καταστροφές είναι πάντα δύσκολο να φανταστούμε μέχρι να τις δει ο ίδιος. Είναι ακόμη πιο δύσκολο να φανταστεί κανείς μια ολόκληρη σειρά καταστροφών που έπληξαν μια χώρα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αλλά το πιο δύσκολο είναι να φανταστεί κανείς τη φρίκη των αρχαίων Αιγυπτίων, οι οποίοι επέζησαν έως και δέκα κατακλυσμούς σε λίγες εβδομάδες.

 πειδή ο Φαραώ αρνήθηκε να δώσει ελευθερία στους Εβραίους σκλάβους του, ο Θεός, μέσω του προφήτη Μωυσή, έδινε σταθερά «εκτελέσεις» στη χώρα. Αρχικά, σε όλα τα αιγυπτιακά ποτάμια και ταμιευτήρες, το νερό έγινε ερυθρό αίμα και ήταν καθαρό μόνο στα αγγεία των Εβραίων. Στη συνέχεια, το σάπιο χάος άρχισε να συσσωρεύεται με βατράχια και σαύρες, αργότερα σχηματίστηκε ένα midge, το οποίο στη συνέχεια επιτέθηκε στα ζώα και διέδωσε διάφορες μολύνσεις. Αυτό οδήγησε σε μια τεράστια πανούκλα κατοικίδιων ζώων και ανθρώπων. Όσοι επέζησαν υπέφεραν από έλκη και τσιμπήματα. Το επόμενο τεστ ήταν ένα πρωτοφανές χαλάζι, το οποίο κατέστρεψε τις καλλιέργειες στα χωράφια. Αυτό που έμεινε μετά το χαλάζι τρώγεται από τις ακρίδες, οι οποίες πέταξαν στην Αίγυπτο σε πρωτοφανείς αριθμούς. Για τις ακρίδες ήρθε ένα τριήμερο σκοτάδι που κάλυψε όλους τους κατοίκους και δεν άγγιξε τους Εβραίους. Και η τελευταία εκτέλεση ήταν ο θάνατος όλων των μεγαλύτερων γιων σε κάθε οικογένεια.

Ξεχωριστό μεταξύ αυτών των δοκιμών, μετά το οποίο ο Φαραώ απελευθέρωσε ωστόσο τους Εβραίους, είναι ο θάνατος του στρατού της ελίτ Φαραώ στα νερά της Ερυθράς Θάλασσας. Έχοντας αφήσει τους φυγάδες να περάσουν στον γυμνό πυθμένα του κόλπου, τα νερά του έκλεισαν, καλύπτοντας τα αποσπάσματα που κυνηγούσαν τους Εβραίους. Οι δέκα εκτελέσεις θεωρούνται επίσης όχι μόνο σε ιστορικό, αλλά και σε φιλοσοφικό πνεύμα. Αν κοιτάξετε προσεκτικά τις λεπτομέρειες αυτών των καταστροφών, τότε θα έπεφτε σε πράγματα και φαινόμενα που θεοποιήθηκαν από τους Αιγυπτίους. Για παράδειγμα, η εισβολή ερπετών είναι ένα χτύπημα για τη διάσημη αιγυπτιακή αηδία, η οποία εμπόδισε τους ελεύθερους κατοίκους να αγγίζουν ακόμη και την ακαθαρσία. Το σκοτάδι του γηπέδου είναι ένα πλήγμα για το «κύρος» του θεού Ρα, που θεωρήθηκε προστάτης του ήλιου. Με τις «εκτελέσεις» του ο Κύριος κατέστρεψε όλα όσα βασίστηκε ο Φαραώ μαζί με τον λαό της Αιγύπτου. Αυτές οι καταστροφές ήταν το τίμημα που πλήρωσαν οι Αιγύπτιοι για την αλαζονεία και την υπερηφάνεια τους. Και επίσης - μια υπενθύμιση σε οποιονδήποτε προηγμένο πολιτισμό ότι οποιαδήποτε οικονομική και στρατιωτική δύναμη μπορεί να καταρρεύσει εν μία νυκτί. Ανεκπλήρωτη προφητεία Ένα ιδιαίτερο μέρος στη Βίβλο καταλαμβάνεται από καταστροφές, οι οποίες δεν μπορούν να ονομαστούν κατακλυσμοί, αλλά από πολιτιστική και ιστορική άποψη ήταν πραγματικά πραγματικές τραγωδίες. Μιλάμε για το θάνατο των μεγαλύτερων πόλεων του Αρχαίου Κόσμου. Σε διαφορετικές στιγμές, οι προφήτες του Θεού προέβλεψαν την κατάρρευση σχεδόν όλων των κρατών που καταπιέζουν τον Εβραϊκό λαό. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι μεγαλοπρεπείς πόλεις και οι χώρες χάθηκαν στη φωτιά των πυρκαγιών, και ούτε μια πέτρα έμεινε από αυτές. Η πιο τρομερή μοίρα έπληξε την πρωτεύουσα της Ασσυρίας - την αρχαία Νινευή. Οι αρχαιολόγοι βρίσκουν ακόμη στα ερείπια των πανέμορφων κεφαλαίων ίχνη της πιο σοβαρής καταστροφής και της αδίστακτης σφαγής, η οποία διαπράχθηκε από τους Βαβυλώνιους το 612 π.Χ. Ωστόσο, μια πρόβλεψη σχετίζεται με αυτήν την πόλη, η οποία, χάρη του Θεού, δεν έγινε πραγματικότητα. Περίπου το 800 π.Χ., ο προφήτης Ιωνάς στάλθηκε από τον Θεό στη Νινευή για να προειδοποιήσει τους κατοίκους του για την οργή του Κυρίου που τους επιβάλλει. Για αρκετές ημέρες, με κίνδυνο να συλληφθεί, ο προφήτης εκπλήρωσε την εντολή του Θεού και κήρυξε για τον επικείμενο θάνατο της μητρόπολης. Όλα τελείωσαν με έναν απροσδόκητο τρόπο για τον προφήτη: ο κυβερνήτης και οι υπήκοοι μετάνιωσαν από την κακία τους, και ο Κύριος ανέστρεψε την απόφασή Του. Παρά το γεγονός ότι η Nineveh έπεσε ακόμα διακόσια χρόνια αργότερα, η ιστορία της ανεκπλήρωτης προφητείας του Jonah είναι πολύ αποκαλυπτική. Αυτό μαρτυρεί ότι οποιαδήποτε καταστροφή επικρατεί σε εμάς (δεν έχει σημασία αν είναι πολιτική, τεχνολογική ή κοινωνική) μπορεί να αποφευχθεί με ειλικρινή μετάνοια και αλλαγή. Αρμαγεδδών Όλες οι καταστροφές που περιγράφονται στη Βίβλο συνέβησαν πολύ καιρό. Εκτός από ένα. Περιγράφεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης και ονομάζεται Αρμαγεδδών. Αυτή η λέξη μεταφράζεται από τα εβραϊκά ως «λόφος του Μεγίντο» και μας αναφέρεται στην αρχαία παλαιστινιακή πόλη Μέγκιντο, κοντά στην οποία τον 15ο αιώνα π.Χ., για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, πραγματοποιήθηκε μια μάχη με ημερομηνία ακριβώς σε έγγραφα. Κυριολεκτικά ο Αρμαγεδδών είναι ο τελευταίος πόλεμος μεταξύ των δυνάμεων του καλού και του κακού. Δεν επιτρέπεται να γνωρίζουμε τις λεπτομέρειες αυτής της μάχης, αλλά ο γενικός τόνος του βιβλίου της Αποκάλυψης δείχνει ότι η Ημέρα της Κρίσης θα είναι πραγματικά τρομερή και καταστροφική. Θα επηρεάσει τη μοίρα κάθε κατοίκου του πλανήτη και θα γίνει η τελευταία στιγμή της παγκόσμιας ιστορίας. Τα γεγονότα του τέλους του κόσμου θα τελειώσουν με την Τελευταία Κρίση και την τελική νίκη του φωτός πάνω στο σκοτάδι, του Θεού επί του διαβόλου, του καλού πάνω στο κακό. Ο Αρμαγεδδώνας είναι επίσης καταστροφικός, καθώς μετά από αυτό θα πάψει να υπάρχει ολόκληρο το παρόν σύμπαν. Ωστόσο, αυτή είναι επίσης η πιο χαρούμενη καταστροφή για τους πιστούς, επειδή ένας νέος κόσμος έρχεται να αντικαταστήσει τον κόσμο που έχει υποστεί ζημιά από την αμαρτία και το θάνατο - αυτόν που αρχικά είχε συλληφθεί από τον Θεό, αλλά παραμορφώθηκε από την πτώση των πρώτων ανθρώπων. Ο Αρμαγεδδώνας είναι ο πιο σημαντικός κατακλυσμός, ο πιο καταστροφικός, ο μεγαλύτερος. Αλλά σε αντίθεση με την πτώση της Εδέμ, δεν θα οδηγήσει σε ντροπή, αλλά σε αιώνια δόξα και αιώνια ζωή.

 foma.ru