Ο Ιερομάρτυρας Ειρηναίος, Επίσκοπος της Λυών, γεννήθηκε το 130 στην πόλη της Σμύρνης. Εκεί έλαβε μια λαμπρή εκπαίδευση, μελετώντας την ποίηση, τη φιλοσοφία, τη ρητορική και όλες τις άλλες επιστήμες που θεωρήθηκαν απαραίτητες για μια κοσμική νεολαία. Ο μέντοράς του στις αλήθειες της χριστιανικής διδασκαλίας ήταν μαθητής του Αποστόλου Ιωάννη του Θεολόγου, του Αγίου Πολυκάρπου της Σμύρνης (εορτάζεται στις 23 Φεβρουαρίου). Βαπτίζει επίσης τον νεαρό, στη συνέχεια τον χειροτονεί πρεσβύτερο και τον στέλνει στη γαλλική πόλη Lugdunum (τώρα Λυών στη Γαλλία) στον ηλικιωμένο Επίσκοπο Pofin. Σύντομα ο Άγιος Ειρηναίος έλαβε ένα υπεύθυνο καθήκον: να παραδώσει στον Άγιο Πάπα Ελευθέριο (177-190) μια επιστολή από τους ομολογητές. Κατά την απουσία του, όλοι οι εξέχοντες Χριστιανοί φυλακίστηκαν. 
Το 178, ένα χρόνο μετά το μαρτύριο του Επισκόπου Ποφίνου, ο Άγιος Ειρηναίος εξελέγη επίσκοπος του Λουγκντούνουμ. "Σε σύντομο χρονικό διάστημα", έγραψε γι 'αυτόν ο Άγιος Γρηγόριος του Τουρ," με το κήρυγμά του μετέτρεψε ολόκληρο το Λουγκντούνουμ σε χριστιανική πόλη!"Όταν ο διωγμός των Χριστιανών υποχώρησε, ο Άγιος εξήγησε το Ορθόδοξο δόγμα σε ένα από τα κύρια έργα του με τίτλο: "Η καταγγελία και η διάψευση της ψευδούς γνώσης", ή εν συντομία: "πέντε βιβλία κατά των Αιρέσεων". Εκείνη την εποχή, προέκυψαν διάφορες θρησκευτικές και φιλοσοφικές γνωστικές διδασκαλίες. Οι Γνωστικοί (από την ελληνική λέξη "γνώση" – "γνώση") δίδαξαν ότι ο Θεός δεν μπορεί να ενσαρκωθεί, αφού η ύλη είναι ατελής και είναι ο φορέας του κακού. Ο Υιός του Θεού είναι μόνο μια εκροή (εκπομπή) της θεότητας. Μαζί με αυτόν, μια ιεραρχική σειρά δυνάμεων (αιώνες) προέρχεται από τη θεότητα, η ολότητα της οποίας αποτελεί ένα "πλήρωμα", δηλαδή "πληρότητα". Ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον Θεό, αλλά από τους αιώνες ή τον "demiurge", ο οποίος βρίσκεται κάτω από το "pliroma".
Σε αντίθεση με αυτή την αίρεση του Αγίου Βαλεντίνου, ο Άγιος Ειρηναίος ανέπτυξε το Ορθόδοξο δόγμα της σωτηρίας. "Ο λόγος του Θεού, Ο Ιησούς Χριστός ο Κύριός μας, με την άφατη καλοσύνη του έγινε αυτό που είμαστε, για να μας κάνει αυτό που είναι... Ο Άγιος Ειρηναίος δίδαξε: "ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, μέσω εξαιρετικής αγάπης για τη δημιουργία του, κατέβηκε για να γεννηθεί από Παρθένα, συνδέοντας τον άνθρωπο με τον Θεό μέσω του εαυτού του". Μέσω της ενσάρκωσης του Θεού, η δημιουργία γίνεται σύμφωνη και συν-σωματική με τον Υιό του Θεού. Η σωτηρία συνίσταται στην θεοποίηση του ανθρώπου.
Σε αντίθεση με τις διδασκαλίες ενός άλλου αιρετικού, του Μαρκιόν, ο οποίος αρνήθηκε τη θεότητα της Παλαιάς Διαθήκης, ο Άγιος ανέπτυξε το δόγμα μιας ενιαίας πηγής της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης: "το ίδιο πνεύμα του Θεού, που μέσω των προφητών διακήρυξε τι ήταν ο ερχομός του Κυρίου", έγραψε ο Άγιος. "Κήρυξε μέσω των Αποστόλων ότι η πληρότητα των καιρών της υιοθεσίας είχε έρθει και η Βασιλεία των ουρανών ήταν κοντά".
Ο άγιος Ειρηναίος δικαιολόγησε την αλήθεια της διδασκαλίας της εκκλησίας από τη συνέχεια της Επισκοπής, καθώς και από το γεγονός ότι η Εκκλησία είναι παλαιότερη από όλους τους αιρετικούς. "Όποιος θέλει να μάθει την αλήθεια πρέπει να στραφεί στην εκκλησία, επειδή μόνο οι απόστολοι της είπαν τη θεία αλήθεια. Είναι η πόρτα της ζωής".
Ο άγιος Ειρηναίος είχε ευεργετική επιρροή στη διαμάχη για τον εορτασμό του Πάσχα. Στην Εκκλησία της Μικράς Ασίας διατηρήθηκε η παράδοση του εορτασμού του Αγίου Πάσχα στις 14 του Νισάν, ανεξάρτητα από την ημέρα που θα έπρεπε να είναι. Ο Άγιος Πάπας Βίκτωρ (190-202) απαίτησε επιβλητικά ομοιομορφία και τα σκληρά αιτήματά του θα μπορούσαν να προκαλέσουν διάσπαση. Εκ μέρους των Γάλλων Χριστιανών, ο Άγιος Ειρηναίος έγραψε στον Πάπα ότι δεν πρέπει να επιτρέπεται ένα σχίσμα λόγω των παραδόσεων, πρώτα απ ' όλα είναι απαραίτητο να αγαπάμε τον εκκλησιαστικό κόσμο.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Σεβήρου (193-211), ο Άγιος Ειρηναίος αποκεφαλίστηκε με το σπαθί επειδή ομολόγησε την πίστη το 202.
Ο Ευαγγελιστής Απόστολος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο Άγιος Πολύκαρπος της Σμύρνης και ο Άγιος Ειρηναίος της Λυών είναι τρεις κρίκοι σε μια αναπόσπαστη αλυσίδα διαδοχής γεμάτη χάρη που προέρχεται από τον ίδιο τον ποιμένα διοικητή του Κυρίου Ιησού Χριστού. Σε πολύ μεγάλη ηλικία, ο Άγιος Ειρηναίος έγραψε στον φίλο του Φλώρινο: "ήμουν αγόρι όταν σε είδα (Φλώρινος) στον Πολύκαρπο. Θυμάμαι τι συνέβη τότε, περισσότερο από ό, τι συμβαίνει τώρα. Και τώρα μπορώ να σας περιγράψω τα μέρη όπου ο Μακάριος Πολύκαρπος καθόταν και μιλούσε. Μπορώ να περιγράψω τον τρόπο ζωής του, την εμφάνιση του σώματός του και τις οδηγίες που έδωσε στους ανθρώπους. Η οικεία μεταχείριση που είπε ότι είχε με τον Ιωάννη και άλλους που είχαν δει τον Κύριο, και όλα όσα θυμήθηκε από αυτά τα λόγια, τι είχε ακούσει από αυτούς για τον Κύριο... Το άκουσα τότε, με τη χάρη του Θεού, με ζήλο και έγραψα όχι σε χαρτί, αλλά στην καρδιά μου" (εφημερίδα του Πατριαρχείου Μόσχας, 1957, Αρ.