Μια μέρα άκουσα την έκφραση, "Κύριε, θέλω να είμαι γάντι στο χέρι σου". Δεν μου άρεσε απλά. Ήθελα πραγματικά να το νιώσω. Και φυσικά, να τολμήσει να το ζητήσει επίσης-να γίνει γάντι στο χέρι του Θεού.

Μια τέτοια κομψή φράση εκφωνήθηκε από ένα δημιουργικό άτομο. Και η φράση αντηχούσε και στη δημιουργική μου ψυχή. Είμαι δημοσιογράφος από το επάγγελμα. Με δίδαξαν πώς να μεταφέρω πληροφορίες στους ανθρώπους, πώς να τους πω. Αλλά για ποιο πράγμα; Βρήκα το θέμα με το οποίο καίγομαι μόνο όταν ήρθα στην εκκλησία. Σχετικά Με Τον Χριστό! Πόσο ενδιαφέρον είναι!

Αλλά πώς μπορείτε να τολμήσετε να το κάνετε μόνοι σας, βασιζόμενοι στο μυαλό και την επαγγελματική σας εμπειρία; Αυτή είναι μια απρόσιτη ευθύνη, ένας κολοσσιαίος, αδικαιολόγητος κίνδυνος. Και ακόμα δεν θα λειτουργήσει. Μόνο με προσευχή. Απλά ζητήστε από τον Κύριο να είναι ο οδηγός του μηνύματός του.

Και τότε άκουσα αυτή τη φράση για το γάντι στο χέρι μου. Το γάντι στο χέρι του χειρουργού. Είναι τόσο αδύνατη! Επαναλαμβάνει πλήρως τα περιγράμματα της βούρτσας του. Αν ζητήσω από τον Θεό να με κάνει έτσι, πόσο κοντά πρέπει να είμαι σε αυτόν!

Εκείνη την εποχή, επεξεργαζόμουν την ταινία "μαρτυρία της αγάπης". Η ιστορία της αγάπης και της πίστης της οικογένειας του ιερέα. Είναι δύσκολο να μιλήσουμε για την ευτυχία στην οικογένεια. Ο κακός είναι πάντα εναντίον του. Εκείνη την εποχή, το συνεργείο μας προσευχήθηκε έντονα, από ολόκληρη την κοινότητα. Έτσι, και για μένα. Και προσευχήθηκα.

Και ένα πρωί μπήκα στο αυτοκίνητο και αποφάσισα να φανταστώ πώς θα ήταν να είμαι με τον Χριστό. Πού είναι; Στον ουρανό; Όχι, είναι εδώ μαζί μας. Ίσως κάθεται δίπλα μου, στο μπροστινό κάθισμα;

Φρίκη και σοκ! Άρχισα να κλαίω. Θεέ μου, είσαι εκεί; Γεια. Τι να πω; Και αυτό που λέω στην εξομολόγηση: συγχωρέστε με για τα πάντα! Διαφορετικά, Πώς μπορώ να σου μιλήσω; Πόσο ντροπιαστικό. Ξέρεις τα πάντα για μένα. Και κάθεσαι και βλέπεις. Σειρά. Πού να πάτε; Αν και, το αγαπάς! Έτσι μπορείτε να χαλαρώσετε. Τι άλλο υπάρχει για να μιλήσουμε; Θεέ μου, θέλω να σ ' αγαπώ. Να πω ότι σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά... Ούτε θα είναι δίκαιο. Είναι τόσο δύσκολο να Σε αγαπώ πραγματικά, Θεέ μου. Κύριε... τι άλλο; Χριστός... Θέλω να είμαι ένα γάντι στο χέρι σου. Στη δημιουργικότητα. Στη δημιουργία της ταινίας. Μπορώ;

Μου φάνηκε ότι ο Θεός χαμογέλασε πίσω.

Στην εγκατάσταση, ο συν-συγγραφέας μου και εγώ σταματήσαμε. Ένα επεισόδιο δεν χτίστηκε με κανέναν τρόπο. Και ξαφνικά μου συνέβη μια παράδοξη σκέψη. Λοιπόν, όπως, για παράδειγμα, παίρνοντας ένα λουλούδι και δένοντάς το με ένα σχοινί σε μια ντουλάπα. Είναι συγκρίσιμο στο βαθμό του παραλογισμού. Όπως το είδα. Αλλά η σκέψη δεν υποχώρησε. Ο συν-συγγραφέας με κοίταξε με έκπληξη.

"Ας το κάνουμε ούτως ή άλλως", είπα." με το λόγο σου, θα ρίξω ένα δίχτυ", υπενθύμισε ο Άγιος Πέτρος ο Απόστολος. Ήταν επαγγελματίας. Και ήξερα ότι δεν υπήρχε ψάρι αυτή τη στιγμή. Να μην πιάσει τίποτα. Αλλά πίστεψα στον Κύριο.

Περιττό να πούμε ότι αυτή η απόφαση, η οποία φαινόταν παράλογη στην αρχή, δημιούργησε το πιο συγκινητικό επεισόδιο της ταινίας. Τι υπέροχο! Δεν ήταν δική μου ιδέα. Θεέ μου, σ ' ευχαριστώ! Πόσο ευχάριστο είναι να είσαι γάντι στο χέρι σου για λίγα λεπτά! Με την εξοχότητά σας. Ευχαριστώ για το θαύμα!

Το πρόγραμμα "Iδιωτική γνώμη" του ραδιοφώνου Βέρα: https://radiovera.ru/perchatka-na-tvoej-ruke