Ποιος είναι ο πιο ασυνήθιστος άγιος; Για μένα, σίγουρα είναι ο Λούκα Βόινο-Γιασέντσκι. Μοντέρνο, με βαθιά γνώση, που έκανε μεγάλες θυσίες για χάρη των άλλων.

Ο Luka Voino-Yasenetsky δεν έχει πεπρωμένο - ένα θρίλερ: η ζωή του έκανε τόσο έντονες στροφές που θα ήταν περισσότερο από αρκετές για αρκετές βιογραφίες. Καταστολή, εξορία, βασανιστήρια, από τα οποία μερικές φορές έφτασε στην απελπισία, στη φυλακή, και στη συνέχεια στην πραγματική αποκατάσταση του Βραβείου Στάλιν για "Δοκίμια για πυώδη χειρουργική επέμβαση"! Αυτό το βιβλίο, παρεμπιπτόντως, εξακολουθεί να εκτιμάται από τους χειρουργούς.

Ο Valentin Feliksovich (κοσμικό όνομα) Voino-Yasenetsky γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και έζησε μέχρι το 1961.

Ως παιδί, ο μελλοντικός αρχιεπίσκοπος δεν ονειρεύτηκε καν να γίνει γιατρός, είχε εντελώς διαφορετικά ενδιαφέροντα. Ο Βαλεντίν ήθελε να ζωγραφίσει: αποφοίτησε από μια σχολή τέχνης στο Κίεβο και ολοκλήρωσε την πρακτική άσκηση στο Μόναχο. Και μετά rr-φορές - και μια απότομη στροφή προς την ιατρική. Εξήγησε απλώς την απόφασή του: «Δεν έχω κανένα δικαίωμα να κάνω αυτό που μου αρέσει, αλλά πρέπει να κάνω ό, τι είναι χρήσιμο για τους ανθρώπους που υποφέρουν».

Ακόμη και κατά τη διάρκεια των σπουδών του, είχε προβλεφθεί να είναι καθηγητής, και του απάντησε - θα πήγαινα στους γιατρούς zemstvo. Ήξερα ότι ήταν στο βάθος ότι η κατάσταση με την ιατρική ήταν απαίσια, οι άνθρωποι γίνονται ανάπηροι ή πεθαίνουν από ασθένειες, για τις οποίες είχαν ήδη βρει δικαιοσύνη στην πόλη εδώ και πολύ καιρό.

Αμέσως μετά την αποφοίτησή του, ο Βαλεντίν άρχισε να κάνει χειρουργικές επεμβάσεις στα μάτια. Θεράπευσε ολόκληρες οικογένειες χωρίς να αρνείται κανέναν. Φανταστείτε: το 1913 ο Voino-Yasenetsky πραγματοποίησε χίλιες επιχειρήσεις!

Ο γιατρός μας δεν σκέφτηκε ποτέ να γίνει μοναχός. Και κατά τη διάρκεια του ρωσο-ιαπωνικού πολέμου παντρεύτηκε την αδερφή του έλεος Άννα Λανσκόγι. Για χάρη του, έσπασε τον όρκο της παρθενίας, για τον οποίο, σύμφωνα με τον Λουκά, ο Κύριος την τιμώρησε με παθολογική ζήλια. Ο μελλοντικός αρχιμανδρίτης έλαβε την ιερατική αξιοπρέπεια και τονωτικό αμέσως μετά το θάνατό της το 1919.

Στο τέλος της ζωής του, ο Λούκα κατέληξε στην Κριμαία, στη Συμφερόπολη. Φυσικά, όχι τα χρόνια του πολέμου, όχι οι σταλινικές καταστολές, αλλά υπήρχαν αρκετές ανησυχίες. Ήταν απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι η εκκλησιαστική ζωή στην πρωτεύουσα της χερσονήσου δεν θα εξαφανιστεί. Και πέτυχε αυτό που ήθελε. Πέντε χρόνια πριν από το θάνατό του, ο αρχιεπίσκοπος ήταν τελείως τυφλός. Τα λείψανα του βρέθηκαν στις 22 Νοεμβρίου 1995. Τώρα βρίσκονται στον καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδας της Συμφερόπολης.

Πριν από λίγα χρόνια, ένα πραγματικό θαύμα μου συνέβη. Μόλις στην εκκλησία μου έδωσαν λάδι, αφιερωμένα στα λείψανα του Αγίου Λουκά. Στη συνέχεια, ένα σημείωμα για αυτόν ήρθε στα χέρια μου, και λίγο αργότερα ένας συνάδελφος κάλεσε και προσφέρθηκε να πετάξει στην ελληνική πόλη της Πάτρας, συνοδεύοντας την κιβωτό με λείψανα. Η αναπνοή σταμάτησε με χαρά. Συμφωνώ όσο πιο αδιάφορα γίνεται, φοβούμαι να με τρομάξει.

 Πρώτον, έγινε ένα υπέροχο αποχαιρετισμό στα λείψανα στη Μονή Donskoy, σε λίγες μέρες 70 χιλιάδες (!) Οι πιστοί τους σεβάστηκαν. Και μετά - μια υπέροχη συνάντηση στην Πάτρα, όπου οι Έλληνες ιεράρχες συναντήθηκαν με την αντιπροσωπεία μας στο διάδρομο. Η στήλη οδήγησε στον κύριο καθεδρικό ναό της πόλης. Καθαρίστε καλά περιποιημένους δρόμους και ... κανείς! Όλα ήταν σαν μια ταινία καταστροφής: ξαφνικά εγκαταλειμμένα σπίτια. Αλλά μετά γυρίσαμε σε έναν άλλο δρόμο και ... τρέξαμε στην ανθρώπινη θάλασσα. Όλη η πόλη βρισκόταν στην πλατεία του καθεδρικού ναού - από μωρά έως πολύ ηλικιωμένους. Ο κύριος ναός, σχεδιασμένος για 7000 άτομα, δεν μπορούσε να φιλοξενήσει όλους!

Όλοι ήρθαν και ήρθαν για να λατρέψουν τον Άγιο Λουκά! Αποδείχθηκε ότι η Κριμαία Λούκα είναι γνωστή και αγαπητή της στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα στην Πάτρα. Κάθε Πέμπτη στο ναό είναι αφιερωμένη στη μνήμη του, και τέσσερις δωδεκάδες εκκλησίες σε όλη την Ελλάδα αφιερώνονται προς τιμήν του. Έλληνες ενορίτες, όπως οι Ρώσοι, στρέφονται στον άγιο με αιτήματα για θεραπεία.

... Αφήνοντας τα λείψανα του Αγίου στην Πάτρα, επιστρέψαμε στη Μόσχα. Και συνέχισα να σκέφτομαι πώς η δόξα του μεγάλου γιατρού και πάστορα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα (το Συμβούλιο των Επισκόπων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δοξούσε τον Λούκα το 2000) ξεπέρασε τα σύνορα της Ρωσίας. Ωστόσο, υπάρχει μια εξήγηση για αυτό: τελικά, οι αξίες που κηρύττει ο Λουκάς είναι κατανοητές και κοντά σε όλους.

«Το κύριο πράγμα στη ζωή είναι να κάνεις καλό. Εάν δεν μπορείτε να κάνετε μεγάλο καλό για τους ανθρώπους, προσπαθήστε να κάνετε τουλάχιστον λίγο "...