Η ταπεινοφροσύνη είναι μια από τις χριστιανικές αρετές, η οποία είναι πολύ δύσκολο για ένα άτομο μακριά από την εκκλησία να καταλάβει.

Σε γενικές γραμμές, όλοι γνωρίζουν την ταπεινοφροσύνη. Αλλά το αντιλαμβάνονται μάλλον αρνητικά.

Για παράδειγμα, στην παιδική ηλικία, όταν ήταν απαραίτητο να πάω στο νηπιαγωγείο ή στο σχολείο – δεν θέλω, αλλά πρέπει, δεχόμαστε και πηγαίνουμε. Μεγαλώνοντας και αποκτώντας ελεύθερη βούληση, δεν θέλουμε πλέον να ταπεινωθούμε – ούτε πριν από τους ανθρώπους ούτε πριν από τις περιστάσεις.

Αυτό θεωρείται ως εκδήλωση αδυναμίας, έλλειψης θέλησης. Να εγκαταλείψω αυτό που θέλω – ναι, για τίποτα, να παραμείνω σιωπηλός σε μια άσκοπη διαμάχη – πώς δεν πρόκειται να εκφράσω τη γνώμη μου;

Συχνά, οι μη εκκλησιαστικοί άνθρωποι, με την αναφορά της ταπεινότητας, θυμούνται τα λόγια του Χριστού ότι είναι απαραίτητο να γυρίσουμε το άλλο μάγουλο για ένα χτύπημα και να πούμε ότι αυτή η ταπεινοφροσύνη είναι ηλίθια. Αλλά αυτό είναι πραγματικά το χριστιανικό νόημα της ταπεινοφροσύνης;

"Αν είναι απλώς θέμα περιστροφής των μάγουλων, τότε είναι πραγματικά ηλίθιο και κωμικό", λέει ο Ηγούμενος Παΐσιου (Σαβοστίν), κάτοικος της Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στο χωριό Ποσούποβο, περιοχή Ριαζάν. - Κάποιο είδος μαζοχισμού. Αλλά ας δούμε τι βρίσκεται δίπλα σε αυτό το ρητό. Εδώ είναι το ευαγγέλιο του Ματθαίου:"...Σας λέω: μην αντισταθείτε στον κακό. Αλλά όποιος σας χτυπήσει στο δεξί σας μάγουλο, γυρίστε το άλλο σε αυτόν. και όποιος θέλει να σας μηνύσει και να πάρει το πουκάμισό σας από εσάς, δώστε του και τα εξωτερικά σας ρούχα.; και όποιος σας αναγκάζει να πάτε ένα πεδίο μαζί του, πηγαίνετε μαζί του δύο... έχετε ακούσει ότι λέγεται: αγαπάτε τον πλησίον σας και μισείτε τον εχθρό σας. Και σας λέω: αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους που σας καταριούνται, κάνετε καλό σε εκείνους που σας μισούν και προσεύχεστε για εκείνους που σας προσβάλλουν και σας καταδιώκουν..."

Υπάρχουν πολλά που λέγονται εδώ, όχι μόνο για τα μάγουλα. Και ο στόχος, παρεμπιπτόντως, εμφανίζεται – αγάπη για όλους, συμπεριλαμβανομένων των εχθρών. Ένας τέτοιος φάρος και ορόσημο εκτίθενται.

Και είναι πραγματικά υπέροχο, απλά πρέπει να είστε σε θέση να το επιτύχετε! Η αγάπη για τους εχθρούς, που θα την εκπληρώσουν πραγματικά, κλονίζει και αγγίζει κάθε καρδιά".

Πράγματι, η ταπεινοφροσύνη με αυτή την έννοια δεν είναι καθόλου αδυναμία, αλλά μάλλον εκδήλωση δύναμης. Η ικανότητα να καλλιεργούμε μια τέτοια αγάπη για τους ανθρώπους γύρω μας ότι ο φόβος της προσβολής ενός ατόμου βρίσκεται πάνω από τις δικές μας φιλοδοξίες. Ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνοφ, μιλώντας για το φόβο του Θεού και την αγάπη του Θεού, αντλεί μια αναλογία με την κατασκευή ενός σπιτιού. Μετά από όλα, το σπίτι είναι χτισμένο από το ίδρυμα, όχι από την οροφή. Και σε αυτή την περίπτωση, η αγάπη είναι η κορυφή, η ολοκλήρωση, η οροφή ολόκληρου του σπιτιού. "Ποιο είναι το θεμέλιο τότε; Σε σχέση με τον Θεό,"η αρχή της σοφίας είναι ο φόβος του Κυρίου". Και ποιος είναι ο φόβος του Θεού;

Εδώ στο ναό ένα άτομο στέκεται με φόβο-πώς είναι; Σημαίνει με ευλάβεια. Και πώς είναι αυτό; Αυτό σημαίνει προσεκτικά. Έτσι, ο φόβος του Θεού σημαίνει μια προσεκτική ζωή, τη μνήμη του Θεού, περπατώντας ενώπιον του Θεού – ό, τι θέλετε.

Αυτή είναι η αρχή της αγάπης για τον Θεό. Ομοίως με τους ανθρώπους. Αν έχουμε προσοχή σε αυτά, τακτικότητα, ομαλότητα, επιθυμία να μην εκδικηθούμε αδικήματα, τότε έχουμε τις αρχές της αγάπης για τους γείτονές μας. Και για να" γυρίσω το μάγουλο " σε αυτή την κατάσταση σημαίνει να παραδεχτώ ότι αν το πρόβλημα έχει έρθει σε μένα, τότε το αξίζω. Θα προσπαθήσω να το διορθώσω με τη βοήθεια του Θεού - το πρόβλημα θα πάει επίσης μακριά. Ναι, τουλάχιστον θα προσπαθήσω να καταλάβω τι αξίζω και θα ζητήσω τη βοήθεια του Θεού - το πρόβλημα θα ανακουφιστεί ήδη", εξηγεί ο Ηγούμενος Παΐσιου (Σαβοστίν).

Έτσι το βλέπετε και φαίνεται ότι η ταπεινοφροσύνη είναι κάτι δύσκολο να επιτευχθεί.

"Δεν μπορώ να αγαπήσω τους εχθρούς μου, οπότε δεν θα μπορέσω να ταπεινώσω τον εαυτό μου, δεν θα προσπαθήσω", υποστηρίζουμε. Εν τω μεταξύ, η ταπεινοφροσύνη είναι πολύ εύκολο να δείξει σε μικρά πράγματα, και έτσι βήμα προς βήμα, με μικρά βήματα, θα επιτύχουμε κάτι περισσότερο.

Για παράδειγμα, τώρα, κατά τη διάρκεια της νηστείας των Χριστουγέννων, η προφανής ταπεινοφροσύνη είναι η άρνηση του γρήγορου φαγητού και της ψυχαγωγίας. Αλλά από την άλλη πλευρά, εάν καλούμαστε να δοκιμάσουμε ένα πιάτο χωρίς νηστεία σε ένα πάρτι, η επιθυμία να μην προσβάλλουμε τους οικοδεσπότες με την άρνησή τους μπορεί επίσης να γίνει εκδήλωση ταπεινότητας και αγάπης για τους άλλους. "Ο Αρχιμανδρίτης Άβελ (Μακεδόνοφ) είπε αυτό: "πηγαίνετε να επισκεφθείτε. Σας έδωσαν δύο κοτολέτες εκεί-φάτε ένα." Δηλαδή, στην περίπτωση που δεν είναι δυνατόν να παρατηρηθεί η ταχύτητα στην ποιότητα, το παρατηρούν σε ποσότητα. Δηλαδή, τρώνε λιγότερο. Και δεν αρχίζουν να ενεργούν: τρώω αυτό Τώρα, τρώω αυτό τώρα", λέει ο Ηγούμενος Παΐσιου (Σαβοστίν).

Φυσικά, η ψεύτικη ταπεινοφροσύνη είναι επίσης δυνατή. Όταν φαίνεται να είμαστε ταπεινωμένοι, αλλά στις καρδιές μας είμαστε περήφανοι για μια τέτοια πράξη και περιμένουμε κάποιο είδος ανταμοιβής και ευγνωμοσύνης από τον Θεό γι ' αυτό.

Αλλά, όπως λέει ο Ηγούμενος Παΐσιου, δεν είναι απαραίτητο να ψάχνετε για αμαρτίες στον εαυτό σας. Η πραγματοποίηση της ατέλειας κάποιου, καθώς και η εκτέλεση καλών πράξεων, πρέπει να συμβεί σαν από μόνη της. Και φυσικά, τυχόν αμφιβολίες και παρεξηγήσεις θα επιλυθούν από τον ιερέα – μπορείτε να συζητήσετε μαζί του όλα τα θέματα που τον απασχολούν.

Αρχικό άρθρο: http://portal-logos.ru/index.php/deti-i-vospitanie/chelovek-v-tserkvi/item/939-podstavit-druguyu-shcheku