Ο Λίβανος ονομάζεται συχνά το σταυροδρόμι του κόσμου. Οι πιο ενδιαφέρουσες και τραγικές σελίδες της ιστορίας μας συνδέονται με αυτή τη χώρα. Αυτό είναι το πρώτο κύμα της ρωσικής μετανάστευσης, όταν πολλοί από τους μετανάστες μας στη δεκαετία του '20 και του' 30 βρήκαν τη δεύτερη πατρίδα τους στο Λίβανο. Αυτό είναι το μεταπολεμικό κύμα μετανάστευσης και νέοι ενορίτες, οι οποίοι αποτελούν τώρα το κύριο μέρος της κοινότητας. Αυτοί είναι άνθρωποι με μερικές φορές δύσκολες τύχες, άνθρωποι που ξέρουν πώς να υπερασπιστούν και να διατηρήσουν την πίστη τους. Η προσευχή για τη λιβανέζικη γη και τους κατοίκους της προσφέρεται πάντοτε στο συγκρότημα της Βηρυτού της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η Ρωσική Ρωσική Ένωση στη Βηρυτό ιδρύθηκε το 1946, ένα χρόνο μετά την επίσκεψη της αντιπροσωπείας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με επικεφαλής τον Πατριάρχη Αλέξιο Α της Μόσχας και όλη τη Ρωσία στη Μέση Ανατολή. Σε απάντηση, το 1948, το Πατριαρχείο Αντιόχειας έλαβε εκκλησία στη Μόσχα προς τιμήν του Αρχαγγέλου Γαβριήλ του Θεού. Το άνοιγμα των αγροκτημάτων χρησίμευσε για την ενίσχυση της σχέσης μεταξύ των Αντιόχειων και των ρωσικών Ορθόδοξων Εκκλησιών.

Προς το παρόν, η ρωσική κοινότητα δεν έχει τη δική της εκκλησία στη Βηρυτό. Οι θεϊκές υπηρεσίες πραγματοποιούνται στον νεκροταφείο του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, που παρέχεται από την Ενορία Iliin του Μητροπολίτη Βηρυτού Πατριαρχείου Αντιοχείας και στην εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο χωριό El Dib.

Η σύνθεση της κοινότητας του Μετοχίου είναι πολυεθνική, σχηματίζεται από μετανάστες από τις χώρες της κανονικής επικράτειας του Πατριαρχείου Μόσχας. Συνολικά, υπάρχουν περίπου 50 χιλιάδες ρωσόφωνοι κάτοικοι στο Λίβανο.