Ο Πατριάρχης Κύριλλος ανέθεσε στη Ρωσία έναν ιδιαίτερο ρόλο στη σύγχρονη ιστορία, διότι, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν θολώνει εντελώς τη γραμμή μεταξύ καλού και κακού.

Το 26 Αυγούστο ο Ανατόλι Βασίλιεβιτς Τορκουνόβ, ακαδημαικός της Ρώσικης Ακαδημίας Επιστημών, ο πρύτανης του Κρατικού Ινστιτούτου Διευθνών σχέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσσίας στη Μόσχα, ο πρόεδρος του διοικητικού συμβούλιου του περιοδικού «Θωμά» γυρίζει τα 70 χρόνια. Ο Ανατόλι Βασίλιεβιτς μήλησε στο πρόγραμμα «Παρσούνα» στο κανάλι «Σπας» για την ευτυχία, την ικανότητα να συγχωρείς, για τη κανονική νεολαία και την εκκλησία στο πανεπιστήμιο.

Ισχυρές δυνάμεις Προπαγάνδας στον κόσμο σήμερα εργάζονται για να καταστρέψουν τις έννοιες του καλού και του κακού και η Ρωσία εδώ εκπληρώνει μια ειδική αποστολή για να διατηρήσει την παραδοσιακή κοσμοθεωρία, η οποία επιτρέπει στους ανθρώπους να παραμείνουν πραγματικά ελεύθεροι. Η γνώμη αυτή εκφράστηκε την Πέμπτη από τον Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κύριλλο σε κήρυγμα μετά τη λειτουργία στη Μονή Ντόνσκοι.

Η ζωή δεν είναι η λογική, η ζωή είναι κάτι παραλογικό, χαοτικό, και άν αυτές οι λοιμώξεις μία μέρα θα φτιάξουν τον λογικό άνθρωπο, δηλαδή θα τον μεταμορφώσουν σ’ ένα ρομπότ—αυτό θα είναι ο τέλος της ιστορίας.

Κάθε κληρικός, που συμμετέχει σε συζητήσεις και αντι-παραθέσεις στο Facebook, το Twitter ή το Livejournal και άλλες διαδικτυακές κοινότητες, πρέπει μονίμως να θυμά-ται την ευθύνη, που του επιβάλλει η ομιλία σε δημόσιο χώρο. Οι άνθρωποι σας βλέπουν κυρίως ως ιερείς. Οι απρό-σεκτες και μερικές φορές προκλητικές δηλώσεις μεμο-νωμένων κληρικών ρίχνουν σκιά σε όλη την Εκκλη-σία του Θεού, προκαλούν στη σφαίρα των ιστολογίων κύματα ανταπαντήσεων, όπου στόχος των επιθέσεων δε γίνεται τόσο ο συγγραφέας των αναρτήσεων, όσο όλη η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Κανείς δεν σας απαγορεύει να συμμετέχετε στη ζωή των κοινοτήτων του Διαδικτύου και να σχολιάζετε διάφορα θέματα, αλλά είναι απαραίτητο να ενεργείτε με ορθή κρίση και επιφυλακτικότητα.

Γιατί η μαθηματική είναι η γλώσσα του Θεού και ποιά θαύματα συμβαίνουν στη ζωή ενός επιστήμονα; Γιατί η απόδειξη της μη επιστημονικότητος της ομοιοπάθειας είναι όχι επιστημονική, και είναι θανάσιμα να μήν συγχωρείς; Για αυτό και πολλά άλλα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα μίλησαν ο μαθηματικός Αλεξεί Σαββατέγεβ και ο Βλαδίμιρ Λεγοίδα στο πρόγραμμα «Παρσούνα».

Εφόσον μεταξύ των καλών δημοσιογράφων, θα βρεθούν πολλοί που συμπαθούν και συμπάσχουν με την Εκκλησία μας, τι μας εμποδίζει να συνεργαστούμε μαζί τους, να γίνουμε οι αφανείς βοηθοί τους και καλοί σύμβουλοι στον σχετικά άγνω-στο για αυτούς εκκλησιαστικό κόσμο;

Για μένα οι άνθρωποι που έχουν ενεργήση άδικα και κακά απλώς σταματίσουν να υπάρχουν. Απλώς όχι και όχι. Θα σας πώ ένα παράδειγμα. Πρόσφατα πέθανε σε ένα τραγικό γεγονός ένας από τους ανθρώπους που έκανε αυτή τη εκστρατεία. Μου τηλεφώνησαν από κάποια κανάλια τηλεόρασης, νομίζοντας ότι θέλω να τα σχολιάσω κάπως. Είπα ότι δε θα το σχολιάσω, γιατί είναι αυτά. Αφήνω κάποιες εσωτερικές εμπειρίες για τον εαυτό μου.

Κατά τη διάρκεια των δύο δεκαετιών λειτουργίας του εκκλη-σιαστικού μας Τύπου χωρίς περιορισμούς, σταθερά επίκαιρο παραμένει το ζήτημα της ποιότητας των δημοσιογραφικών στελε-χών στα ορθόδοξα ΜΜΕ. Θυμάμαι, όταν κάποτε, ως πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων (ΤΕΕΣ), έκανα αυστηρή παρατήρηση σε συνεργάτη μου, που ήταν αρμόδιος για την ειδησεογραφική δραστηριότητα: «Μα σοβαρά δεν μπορούμε ακόμη να βρούμε και να προσλάβουμε στη δουλειά κάποιον, που είναι συγχρόνως και κοντά στην Εκκλησία και γράφει καλά;»

Πώς εμφανίστηκε η «Ρωσική ανθρωπιστική αποστολή» και με ποιά σχέδια ασχολείται; Τί είναι το νόημα της δουλειάς ενός βουλευτή και πώς εμφανίστηκε η πίστη στη ζωή του; Σ’αυτά τα θέματα και σε πολλά άλλα μιλάνε ο βουλευτής Ευγένι Πριμακόβ και ο Βλαδίμιρ Λεγόιδα στο πρόγραμμα «Παρσούνα»

Εάν συμπυκνώσουμε την κεντρική αποστολή των ορθόδοξων ΜΜΕ και, ευρύτερα, ολόκληρης της Ορθόδο-ξης Εκκλησίας ενώπιον της σύγχρονης κοσμικής κοινω-νίας – η οποία είναι από πολλές απόψεις αντιφατική και τροφοδοτείται με τα ιδανικά της μαζικής κουλτούρας, με στερεότυπα που δεν αντιστοιχούν στην ηθική φύση και τις παραδόσεις των ανθρώπων – ενώπιον, λοιπόν, αυτών των προκλήσεων, αποστολή της Εκκλησίας είναι να διακηρύτ-τει ό,τι είναι πιο σημαντικό στη ζωή του ανθρώπου.

Η επιστήμη δεν συγχωρεί την ανεντιμότητα. Δυστυχώς, η κατηγορία των επιστημόνων που ασχολούνται με την απάτη και την πλαστογραφία δεν είναι τόσο σπάνια. Υπάρχουν άνθρωποι που έκαναν μια λαμπρή καριέρα χρησιμοποιώντας αυτό το τέχνασμα. Αλλά τότε τα σχέδιά τους εκτέθηκαν, δεδομένου ότι υπάρχει ένας χρόνος που όλες οι γάτες τελικά βγαίνουν από την τσάντα. Σε μια τέτοια κατάσταση, τίποτα δεν θα σώσει τον απατεώνα. Η επιστήμη θα είναι ανελέητη.