Κατά την επίσκεψή του στη μητρόπολη της Αγίας Πετρούπολης, στις 10 Σεπτεμβρίου 2024, ο Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κύριλλος επισκέφθηκε την Εκκλησία της Αγίας Τριάδας και την εκκλησία του Ευλογημένου πρίγκιπα Αλέξανδρου Νέβσκι στο Κρασνόγιε Σέλο (περιοχή Κρασνοσέλσκι της Αγίας Πετρούπολης). 
Στην Εκκλησία της Αγίας Τριάδας, η Αγιότητά του ο Πατριάρχης συναντήθηκε από τον επικεφαλής της διοίκησης της περιοχής Krasnoselsky της Αγίας Πετρούπολης, τον κλήρο και τους ενορίτες του ναού. 
Ο αρχιερέας Γκεόργκι Βολομπούεφ παρουσίασε στην Αγιότητά του μια εικόνα της Αγίας Τριάδας. 
Ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος απευθύνθηκε στο ακροατήριο: "με ένα πολύ ιδιαίτερο συναίσθημα μπήκα τώρα σε αυτόν τον ναό. Ο μπαμπάς μου υπηρέτησε σε αυτήν την πόλη για δέκα χρόνια — από το 1960 έως το 1970, σπούδασα εδώ στην έβδομη και όγδοη τάξη, μετά μετακόμισα στο Λένινγκραντ, πήγα στη δουλειά, σπούδασα στο βραδινό σχολείο, αλλά κάθε Σάββατο και Κυριακή ήρθα στο Krasnoe Selo, όπου ο πατέρας μου, ως πρύτανης του Ναού Alexander Nevsky, έκανε θεϊκές υπηρεσίες.
Έχω πολύ ζωντανές, αν και όχι πάντα ευχάριστες, αναμνήσεις που συνδέονται με αυτό το μέρος, επειδή ήταν μια εποχή διωγμού της Εκκλησίας. Στο σχολείο, ζήτησαν να συμμετάσχω στους πρωτοπόρους χωρίς αποτυχία. Μπερδεύτηκα τους δασκάλους λέγοντας ότι ήμουν έτοιμος να δέσω μια κόκκινη γραβάτα ανά πάσα στιγμή. Ήταν ευτυχείς να δεχτούν τη δήλωσή μου, αλλά διευκρινίστηκε: "υπό έναν όρο — αν μου επιτρέπετε να έρχομαι στην εκκλησία κάθε Κυριακή με κόκκινη γραβάτα και να λαμβάνω κοινωνία των Αγίων Μυστηρίων του Χριστού". Στην οποία ακολούθησε η απάντηση: "αυτό δεν είναι δυνατό με κανέναν τρόπο!"Γι' αυτό δεν ήμουν ποτέ πρωτοπόρος; και η εποχή ήταν η λεγόμενη δίωξη του Χρουστσόφ, η πιο δύσκολη στη μεταπολεμική περίοδο από την άποψη των σχέσεων Εκκλησίας-Κράτους. Με αυτή τη φορά συνδέονται οι αναμνήσεις μου για το Krasnoye Selo.
Και σε αυτό το κτίριο υπήρχε ένας κινηματογράφος "Pobeda", όπου δεν πήγαμε ποτέ, ακόμη και για χάρη της περιέργειας που δεν κοιτάξαμε. Επομένως, για μένα, η επίσκεψη σε αυτόν τον ιερό τόπο συνδέεται επίσης με αναμνήσεις που επέτρεψα στον εαυτό μου να μοιραστώ μαζί σας και για άλλη μια φορά να αγγίξω με το μυαλό μου εκείνη την πολύ δύσκολη εποχή που σχετίζεται με την πραγματική δίωξη της Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία από τις αρχές.
Χαίρομαι που βλέπω όλα όσα είναι εδώ τώρα: ένας υπέροχος όμορφα ανακαινισμένος ναός στο κέντρο του Krasny Selo. Όλα αυτά είναι σημάδια μιας νέας, διαφορετικής ζωής που πρέπει να αγαπάμε. Εξάλλου, οι άνθρωποι πριν από την επανάσταση ζούσαν επίσης αρκετά καλά όσον αφορά την πραγματοποίηση των θρησκευτικών τους συναισθημάτων και έπειτα ήρθε ο τρομερός χρόνος της Δίωξης. Μερικές φορές ο Κύριος μας οδηγεί σε καλές περιόδους, αλλά κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί σε κάποιο μακρινό μέλλον. Επομένως, πρέπει να ενισχύσουμε ιδιαίτερα την πίστη μας όταν αναπτύσσονται ευνοϊκές συνθήκες για εκδηλώσεις θρησκευτικής ζωής.
Καλώ όλους εσάς να ενισχύσετε την πίστη σας στην ορθόδοξη πίστη, να επισκεφθείτε αυτόν τον υπέροχο ναό και να θυμηθείτε προηγούμενες γενιές που δεν μπορούσαν καν να ονειρευτούν την επανάληψη των υπηρεσιών σε αυτό το μέρος. Η βοήθεια του Θεού, η δύναμη της δύναμης στη χάρη του Μητροπολίτη Βλάντυκα, ο πατέρας Γιώργος, ολόκληρος ο Κλήρος, οι τοπικές αρχές και εσείς, αγαπητοί μου!»
Η Αγιότητά του δώρισε μια εικόνα της Αγίας Τριάδας στην εκκλησία και ευλόγησε τους ενορίτες.
Στη συνέχεια, ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος επισκέφθηκε την εκκλησία του Ευλογημένου πρίγκιπα Αλέξανδρου Νέβσκι στο Κρασνόγιε Σέλο.
Ο Προκαθήμενος της Ρωσική Εκκλησία χαιρετίστηκε από τον αρχιερέα Μιχαήλ Ποδόλεϊ, Κοσμήτορα της περιοχής Κρασνοσέλσκι της Επισκοπής της Αγίας Πετρούπολης, αρχιερέα Ιγκόρ Αντονέτς, πρύτανη της Εκκλησίας Αλεξάντερ Νέφσκι στο Κρασνόγιε Σέλο, κληρικούς και ενορίτες.
Σε μια προσωρινή εκκλησία που χτίστηκε για την περίοδο των εργασιών επισκευής και αποκατάστασης στο ιστορικό κτίριο της Εκκλησίας του Αλεξάνδρου Νέβσκι, ο Αρχιερέας Ιγκόρ Αντονέτς παρουσίασε την Αγιότητά του με μια αναμνηστική ζωγραφική.
Ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος δώρισε στο ναό εικόνα των Ισαποστόλων Πέτρου και Παύλου.
Στη συνέχεια, η Αγιότητά του γνώρισε την πρόοδο των εργασιών επισκευής και αποκατάστασης και ενέκρινε το έργο εσωτερικής διακόσμησης της Εκκλησίας Alexander Nevsky στο Krasnoye Selo.
***
Η πρώτη εκκλησία στο Krasnoye Selo ήταν η ξύλινη εκκλησία του Μεγάλου Μάρτυρα Catherine, που χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Catherine I.το 1732, η εκκλησία κάηκε. αργότερα εμφανίστηκε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο στη θέση του.
Το 1733 ξεκίνησε η κατασκευή μιας νέας πέτρινης εκκλησίας. Ο συγγραφέας του έργου ήταν ο Ivan Blank. Στις 20 Ιουλίου (31) 1735, ο κύριος βωμός αφιερώθηκε. Το δεξί παρεκκλήσι της Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης αφιερώθηκε το 1737.το αριστερό παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού, που χτίστηκε το 1738, αφιερώθηκε το 1761. Το παρεκκλήσι του δίκαιου Συμεών και της Άννας αφιερώθηκε το 1822.
Το 1851-1854, με εντολή του αυτοκράτορα Νικολάου Α ' και σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Ρεζάνοφ, με τη συμμετοχή του Αυγουστίνου Καμούτσι, η εκκλησία ξαναχτίστηκε και επεκτάθηκε.
Το 1937, ολόκληρος ο κλήρος πυροβολήθηκε και οι υπηρεσίες λατρείας διακόπηκαν.
Τον Φεβρουάριο του 1942, λίγο μετά την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στο Κρασνόε Σέλο, άνοιξε η Εκκλησία της Τριάδας και οι λειτουργίες πραγματοποιήθηκαν εκεί μέχρι το τέλος του 1943. Ο ναός καταστράφηκε στις αρχές του 1944 κατά τη διάρκεια της Σοβιετικής αντεπίθεσης.
Το 1960, το κτίριο προσαρμόστηκε για το σπίτι του πολιτισμού: ο θόλος και η ανώτερη βαθμίδα του καμπαναριού κατεδαφίστηκαν.
Τον Δεκέμβριο του 1994 δημιουργήθηκε μια ορθόδοξη κοινότητα, η οποία, με την άδεια της διοίκησης του σπιτιού πολιτισμού, άρχισε να χρησιμοποιεί εν μέρει το κτίριο. Η πλήρης μεταφορά της Εκκλησίας στην ενορία πραγματοποιήθηκε το 1998, μετά την οποία άρχισαν οι εργασίες αποκατάστασης.
Το 1995, η Εκκλησία της Τριάδας συμπεριλήφθηκε μεταξύ των αντικειμένων της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς ως αρχιτεκτονικό μνημείο ομοσπονδιακής σημασίας.
***
Το 1865, ένα συγκρότημα κτιρίων του στρατιωτικού νοσοκομείου Krasnoselsky χτίστηκε στο Krasnoye Selo. Το 1885, με πρωτοβουλία του αρχηγού των φρουρών και της μητροπολιτικής Στρατιωτικής Περιφέρειας, Μεγάλου Δούκα Βλαντιμίρ Αλεξάντροβιτς, ξεκίνησε η κατασκευή νοσοκομειακής Εκκλησίας προς τιμήν του ευλογημένου πρίγκιπα Αλέξανδρου Νέβσκι.
Χτισμένο σύμφωνα με το έργο του στρατιωτικού μηχανικού Βλαντιμίρ Αρκάντιεβιτς Κολιανκόφσκι, ο ναός αφιερώθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1885 από τον κοσμήτορα του Κλήρου των Φρουρών, τον αρχιερέα Αλέξανδρο Ζελομπόφσκι, αργότερα Πρωτοπρεσβύτερο του στρατιωτικού κλήρου.
Πέντε χρόνια αργότερα, το κτίριο της εκκλησίας άρχισε να καταρρέει, διατέθηκαν κρατικά κεφάλαια για την επισκευή του, αλλά ο έμπορος της Αγίας Πετρούπολης της ΙΙ συντεχνίας Α.Φ. Τσερεπέννικοφ δώρισε κεφάλαιο για την κατασκευή μιας νέας ξύλινης εκκλησίας σχεδιασμένης από τον ίδιο αρχιτέκτονα. Τα κεφάλαια που διατέθηκαν από το στρατιωτικό τμήμα και το στρατιωτικό νοσοκομείο πεδίου επενδύθηκαν επίσης στην κατασκευή, καθώς ο ναός του Νοσοκομείου ανήκε στο στρατιωτικό τμήμα.
Η κατασκευή της νέας εκκλησίας πραγματοποιήθηκε πολύ γρήγορα: από τον Απρίλιο έως τον Αύγουστο του 1890. Στις 16 Ιουλίου 1890, η εκκλησία αφιερώθηκε από τον αρχιερέα Αλέξανδρο Ζελομπόφσκι στη συγκέντρωση του Αρχιερέα Αλέξιου Σταυρόφσκι, πρύτανη των στρατιωτικών εκκλησιών της Αγίας Πετρούπολης, παρουσία του Μεγάλου Δούκα Βλαντιμίρ Αλεξάντροβιτς και της συζύγου του Μεγάλης Δούκισσας Μαρίας Παβλόβνα.
Η Εκκλησία Alexander Nevsky χτίστηκε σε ρωσική στυλ, σχεδιασμένη για 500 άτομα. Οι ενορίτες της εκκλησίας ήταν οι τάξεις του στρατιωτικού νοσοκομείου Krasnoselsky και της φρουράς Krasnoselsky, καθώς και οι ντόπιοι κάτοικοι των κοντινών οικισμών Kolomenskaya και Fabrichnaya.
Με διάταγμα της Εκτελεστικής Επιτροπής του Λένινγκραντ της 21ης Νοεμβρίου 1932, ο ναός έκλεισε. Ένα χρόνο αργότερα, μεταφέρθηκε σε μια γειτονική στρατιωτική μονάδα για ένα βοηθητικό δωμάτιο.
Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, Το Krasnoye Selo βρισκόταν στο κατεχόμενο έδαφος. Κατόπιν αιτήματος των κατοίκων της περιοχής, η γερμανική διοίκηση επέτρεψε το άνοιγμα του ναού. Μετά την επίθεση του Κόκκινου Στρατού, ο ναός έκλεισε ξανά, αλλά το 1946 οι ενορίτες κατάφεραν να ανοίξουν ξανά το ναό.
Στις 2 Ιουλίου 1947, μετά από επισκευές, η εκκλησία αφιερώθηκε από τον αρχιερέα Πάβελ Ταράσοφ, πρύτανη του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Νικολάου των Θεοφανίων. Ένα ξύλινο τέμπλο τριών επιπέδων με επιχρυσωμένες βασιλικές πύλες μεταφέρθηκε μετά τον πόλεμο από την κατεστραμμένη εκκλησία Alexander Nevsky στους Ταϊλανδούς (χωριό Alexandrovka).
Από τις 5 Ιουλίου 1960 έως τις 27 Μαΐου 1970, ο Αρχιερέας Μιχαήλ Γκουντιάεφ ήταν ο πρύτανης του ναού, με βεράντα προσαρτημένη στη νότια πλευρά του ναού.
Με διάταγμα του Προέδρου της Ρωσική Ομοσπονδία αριθ. 176 της 20ης Μαρτίου 1995, η εκκλησία συμπεριλήφθηκε μεταξύ των αντικειμένων της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς ως αρχιτεκτονικό μνημείο ομοσπονδιακής σημασίας.