Ο Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων, γεννήθηκε στη Δαμασκό. Από νεαρή ηλικία, διακρίθηκε από ευσέβεια και αγάπη για την επιστήμη. Ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένος στη φιλοσοφία, για την οποία έγινε γνωστός ως ο σοφός. Αλλά ο μελλοντικός άγιος αναζητούσε υψηλότερη σοφία στα μοναστήρια, σε συνομιλίες με κατοίκους της ερήμου. Έφτασε στην Ιερουσαλήμ, στο μοναστήρι του Αγίου Θεοδοσίου, και εκεί έγινε κοντά στον Ιερομόναχο Ιωάννη Μόσχο. Έγινε ο πνευματικός του γιος και παραδόθηκε σε αυτόν με υπακοή. Οι δίκαιοι ταξίδεψαν μαζί μέσα από τα μοναστήρια, καταγράφοντας τις ζωές και τις διδασκαλίες εκείνων που εργάστηκαν σε αυτά. Αυτές οι σημειώσεις χρησιμοποιήθηκαν αργότερα για να συντάξουν το διάσημο βιβλίο τους "Λεμονάρι", ή "πνευματικό Λιβάδι", το οποίο εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από την έβδομη Οικουμενική Σύνοδο.
Φεύγοντας από τις καταστροφικές επιδρομές των Περσών, οι Άγιοι Ιωάννης και Σωφρόνιος εγκατέλειψαν την Παλαιστίνη και αποσύρθηκαν στην Αντιόχεια και από εκεί στην Αίγυπτο. Ο Άγιος Σωφρόνιος αρρώστησε σοβαρά στην Αίγυπτο. Ήταν εκείνη την εποχή που αποφάσισε να γίνει μοναχός και πήρε όρκους από τον Άγιο Ιωάννη Μόσχο. Μετά την ανάρρωση του Αγίου Σοφρονίου, και οι δύο αποφάσισαν να μείνουν στην Αλεξάνδρεια. Εκεί τους δέχτηκε με αγάπη ο Άγιος Πατριάρχης Ιωάννης ο Ελεήμων (12 Νοεμβρίου), στον οποίο έδωσαν μεγάλη βοήθεια στον αγώνα ενάντια στους Μονοθελίτες. Στην Αλεξάνδρεια, τα μάτια του Αγίου Σωφρόνιου άρχισαν να πονάνε και κατέφυγε με προσευχή και πίστη στους Αγίους Κύρο και Ιωάννη χωρίς ασήμι (31 Ιανουαρίου) και θεραπεύτηκε στην εκκλησία αφιερωμένη σε αυτούς. Σε ευγνωμοσύνη, ο Άγιος Σωφρόνιος έγραψε τη ζωή των ιερών θεραπευτών χωρίς ασήμι.
Όταν οι βάρβαροι άρχισαν να απειλούν την Αλεξάνδρεια, ο Άγιος Πατριάρχης Ιωάννης, συνοδευόμενος από τους Αγίους Σωφρόνιο και Ιωάννη, ξεκίνησε για την Κωνσταντινούπολη, αλλά πέθανε στο δρόμο. Οι Άγιοι Ιωάννης και Σωφρόνιος πήγαν στη Ρώμη με έντεκα άλλους μοναχούς. Ο Άγιος Ιωάννης πέθανε στη Ρώμη (+622). Το σώμα του μεταφέρθηκε από τον Άγιο Σοφρόνιο στην Ιερουσαλήμ και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Θεοδόσιου.
Το 628, ο Πατριάρχης Ζαχαρίας της Ιερουσαλήμ (609-633) επέστρεψε από την περσική αιχμαλωσία. Μετά το θάνατό του, ο Άγιος Μοντέστος κατέλαβε τον πατριαρχικό θρόνο για δύο χρόνια (633-634, 18 Δεκεμβρίου), και μετά το θάνατο του Αγίου Μοντέστου, ο Άγιος Σωφρόνιος εξελέγη Πατριάρχης. Ο Άγιος Σωφρόνιος εργάστηκε σκληρά προς όφελος της Εκκλησίας της Ιερουσαλήμ ως προκαθήμενός της (634-644).
Στο τέλος της ζωής του, ο Άγιος Σωφρόνιος και το ποίμνιό του επέζησαν από μια διετή πολιορκία της Ιερουσαλήμ από τους Μωαμεθανούς. Οι Χριστιανοί, εξαντλημένοι από την πείνα, συμφώνησαν τελικά να ανοίξουν τις πύλες της πόλης με την προϋπόθεση ότι ο εχθρός θα γλιτώσει τα ιερά. Ωστόσο, αυτή η προϋπόθεση δεν εκπληρώθηκε και ο Άγιος Πατριάρχης Σωφρόνιος πέθανε με βαθιά θλίψη για τη βεβήλωση των χριστιανικών ιερών.
Τα γραπτά του Πατριάρχη Σωφρόνιου για το δόγμα έχουν φτάσει σε εμάς, καθώς και μια εξήγηση της λειτουργίας, της ζωής της Αγίας Μαρίας της Αιγύπτου (1 Απριλίου), περίπου 950 τροπάρια και Στιχηρά από το Πάσχα μέχρι την ανάληψη. Ενώ ήταν ακόμη ιερομόναχος, ο Άγιος Σωφρόνιος αναθεώρησε και διόρθωσε τον χάρτη της Μονής του Αγίου Σάββα του αφιερωμένου (εορτάζεται στις 5 Δεκεμβρίου). Τα τρίδυμα του Αγίου στην Αγία Σαρακοστή αποτελούν επίσης μέρος του σύγχρονου Τριωδίου.