Ο άγιος Κύριλλος, Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων, γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ το 315 και ανατράφηκε με αυστηρή Χριστιανική ευσέβεια. Όταν ενηλικιώθηκε, έγινε μοναχός και το 346 έγινε πρεσβύτερος. Το 350, μετά το θάνατο του Αρχιεπισκόπου Μαξίμ, έγινε διάδοχός του στην έδρα της Ιερουσαλήμ.
Στην τάξη του Πατριάρχη της Ιερουσαλήμ, ο Άγιος Κύριλλος πολέμησε με ζήλο ενάντια στις αιρέσεις του Αρείου και της Μακεδονίας. Με αυτό προκάλεσε εναντίον του το μίσος των αριανιστών Επισκόπων, οι οποίοι κατάφεραν να τον εκθρονίσουν και να τον εκδιώξουν από την Ιερουσαλήμ.
Το 351, στη γιορτή της Πεντηκοστής στην Ιερουσαλήμ περίπου στις 3 το απόγευμα, υπήρχε ένα υπέροχο σημάδι: ένας έντιμος σταυρός εμφανίστηκε στον ουρανό, λάμπει με ένα εκθαμβωτικό φως. Εκτεινόταν από τον Γολγοθά μέχρι το Όρος των Ελαιών. Ο Άγιος Κύριλλος ανέφερε αυτό το σημάδι στον Άριο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο (351-363), ελπίζοντας να τον μετατρέψει στην Ορθοδοξία.
Ο αιρετικός Ακάκης, καθαιρεμένος από το Συμβούλιο των Σαρδικών, ο οποίος ήταν ο Μητροπολίτης Καισάρειας, αποφάσισε να εκδιώξει τον Άγιο Κύριλλο, χρησιμοποιώντας τη βοήθεια του αυτοκράτορα. Όταν υπήρχε σοβαρός λιμός στην Ιερουσαλήμ, ο Άγιος Κύριλλος ξόδεψε όλη του την περιουσία σε έργα Ελέους. Δεδομένου ότι ο λιμός δεν σταμάτησε, ο άγιος άρχισε να πουλάει εκκλησιαστικά πράγματα, αγοράζοντας σιτάρι για τους πεινασμένους με τα έσοδα. Οι εχθροί του Αγίου διέδωσαν μια φήμη ότι είχαν δει μια γυναίκα να χορεύει σε ένα ιερό άμφιο στην πόλη. Εκμεταλλευόμενοι αυτή τη φήμη, οι αιρετικοί έδιωξαν βίαια τον Άγιο.
Ο Άγιος βρήκε καταφύγιο με τον Επίσκοπο Σίλβαν στην Ταρσό. Μετά από αυτό, ένα Τοπικό Συμβούλιο συγκεντρώθηκε στη Σελεουκία, στο οποίο παρευρέθηκαν περίπου 150 επίσκοποι. Μεταξύ αυτών ήταν ο Άγιος Κύριλλος, τον οποίο ο Μητροπολίτης Ακάκης ήθελε να κρατήσει έξω από τις συναντήσεις, αλλά το Συμβούλιο δεν συμφώνησε. Τότε ο Ακάκι έφυγε από τον Καθεδρικό Ναό και συκοφάντησε τόσο τον Καθεδρικό Ναό όσο και τον Άγιο Κύριλλο ενώπιον του αυτοκράτορα και του Αριανού Πατριάρχη Ευδοξίου. Ο αυτοκράτορας υπέβαλε τον Άγιο σε φυλάκιση.
Όταν βασίλευσε ο Αποστάτης αυτοκράτορας Ιουλιανός (361-363), φέρεται ότι από ευσέβεια, ακύρωσε όλα τα διατάγματα του Κωνσταντίου που στρέφονταν εναντίον των Ορθοδόξων. Ο Άγιος Κύριλλος επέστρεψε στο ποίμνιό του. Μετά από λίγο, όταν ο Ιουλιανός καθιερώθηκε στο θρόνο, παραιτήθηκε ανοιχτά από τον Χριστό. Επέτρεψε στους Εβραίους να ανοικοδομήσουν τον Ναό της Ιερουσαλήμ που καταστράφηκε από τους Ρωμαίους και μάλιστα διέθεσε μέρος των κεφαλαίων από κρατικούς φόρους για την κατασκευή τους. Ο Άγιος Κύριλλος προέβλεψε ότι τα λόγια του Σωτήρος για την καταστροφή των ίδιων των λίθων του ναού (Λκ. 21, 6) αναμφίβολα θα εκπληρωθεί, και το βλάσφημο σχέδιο του Ιουλιανού θα αποτύχει. Μια νύχτα έγινε ένας τόσο ισχυρός σεισμός που ακόμη και τα σωζόμενα θεμέλια του αρχαίου ναού του Σολομώντα κινήθηκαν και τα νεόκτιστα έπεσαν και κατέρρευσαν. Όταν οι Εβραίοι άρχισαν τελικά να χτίζουν ξανά, η φωτιά έπεσε από τον ουρανό και κατέστρεψε τα εργαλεία εργασίας. Μεγάλος τρόμος κατέλαβε όλους. Την επόμενη νύχτα, το σημάδι του σταυρού εμφανίστηκε στα ρούχα των Εβραίων, τα οποία δεν μπορούσαν να καταστρέψουν με κανέναν τρόπο.
Μετά από αυτή την ουράνια επιβεβαίωση της πρόβλεψης του Αγίου Κυρίλλου, εκδιώχθηκε και πάλι και ο άμβωνας της Ιερουσαλήμ καταλήφθηκε από τον Άγιο Κυριάκο. Αλλά σύντομα ο Άγιος Κυριάκος υπέστη μαρτυρικό θάνατο (+363, εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου).
Μετά το θάνατο του αυτοκράτορα Ιουλιανού, ο Άγιος Κύριλλος επέστρεψε στον άμβωνα, αλλά κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Βαλένθου (364-378) στάλθηκε στην εξορία για τρίτη φορά. Μόνο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αγίου Θεοδόσιου του Μεγάλου (379395) επέστρεψε τελικά στην Αρχιερατική του δραστηριότητα. Το 381, ο Άγιος Κύριλλος συμμετείχε στη Β Οικουμενική Σύνοδο, η οποία καταδίκασε την αίρεση της Μακεδονίας και ενέκρινε το σύμβολο της Νίκαιας-Τσαρεγκράντ.
Από τα έργα του Αγίου Κυρίλλου, 23 διδασκαλίες είναι ιδιαίτερα γνωστές (18 κατηχούμενοι για όσους ετοιμάζονται να βαφτιστούν και 5 για νεοβαπτισμένους) και δύο συνομιλίες για θέματα Ευαγγελίου: "για τους χαλαρούς" και "για τη μετατροπή του νερού σε κρασί στην Κανά".
Η βάση των Κατηχητικών διδασκαλιών είναι μια λεπτομερής εξήγηση του συμβόλου της πίστης. Ο Άγιος προσέφερε στον Χριστιανό να γράψει το σύμβολο της πίστης "στο δισκίο της καρδιάς". "Τα μέλη της πίστης", διδάσκει ο Άγιος Κύριλλος, " δεν αποτελούνται σύμφωνα με την ανθρώπινη εφεύρεση, αλλά όλα τα πιο σημαντικά πράγματα συλλέγονται από ολόκληρη τη γραφή και έτσι συντάσσεται ένα δόγμα. Όπως ένας σπόρος μουστάρδας σε ένα μικρό σιτάρι περικλείει πολλά κλαδιά, έτσι η πίστη σε πολλά λόγια συνδυάζει όλες τις διδασκαλίες της ευσέβειας της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης". Ο Άγιος Κύριλλος πέθανε το 386.