Ο Ιερομάρτυρας Εφραίμ γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1384. Ακόμη και στην πρώιμη παιδική ηλικία, έμεινε χωρίς πατέρα και η ευσεβής μητέρα του ανέλαβε την ανατροφή του.
Με την Πρόνοια του Θεού, Ο Άγιος Εφραίμ, σε ηλικία 14 ετών, εγκατέλειψε την πατρίδα του και πήγε στο μοναστήρι του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Όρος Αμούννο, δηλαδή "αμόλυντο", κοντά στο χωριό Νέα Μάκρη.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Κύριος κατεύθυνε τα βήματα του Αγίου Εφραίμ στο Όρος του αμόλυντου. Σύμφωνα με το μύθο, τον 10ο και 11ο αιώνα, το Όρος Αμούννο άνθισε από το πλήθος των ερημιτών που ήταν πάνω του. Ζηλεύοντας την ισότιμη αγγελική ζωή των μοναχών, πολλοί ευγενείς, ακόμη και βασιλείς, εγκατέλειψαν τις απολαύσεις αυτού του κόσμου, δέχτηκαν τον μοναχισμό και εγκαταστάθηκαν στο Όρος άμωμος.
Ο Άγιος Εφραίμ, ο οποίος ήθελε να γίνει μοναχός από νεαρή ηλικία, ακολούθησε αυτό το παράδειγμα των ιερών ασκητών. Ήρθε εδώ για να ασκήσει ασκητισμό σε αυτόν τον ιερό τόπο, γνωστό από την αρχαιότητα, που ήταν το πνευματικό κέντρο πολλών μοναχών και ασκητών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Σε αυτό το μοναστήρι, ο Άγιος δέχεται τον μοναχισμό και την ιεροσύνη και οδηγεί μια σκληρή ασκητική ζωή, παρόμοια με τους αρχαίους ασκητές και ερημίτες των πρώτων αιώνων του Χριστιανισμού. Έτσι έζησε για 27 χρόνια σε σκληρές εκμεταλλεύσεις.
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1425, στη γιορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, το μοναστήρι καταλήφθηκε από τους Τούρκους, όλοι οι μοναχοί του μοναστηριού σκοτώθηκαν και ο Άγιος Εφραίμ έγινε ο μόνος φυλακισμένος τους. Την ίδια μέρα άρχισαν τα τρομερά βασανιστήρια του, τα οποία διήρκεσαν 9 μήνες και έληξαν στις 5 Μαΐου 1426.
Ο Άγιος Εφραίμ πέθανε μάρτυρας σε ηλικία 42 ετών. Πριν από το θάνατό του, υπέστη τρομερά βασανιστήρια. Οι Τούρκοι τον χτύπησαν σοβαρά, σταύρωσαν το εξαντλημένο σώμα του ανάποδα σε ένα δέντρο και τρύπησαν το στομάχι του αρκετές φορές με ένα καυτό πάσσαλο. Μετά από τέτοια βασανιστήρια, παρέμεινε ζωντανός και προσευχόταν για τους βασανιστές του. Τότε οι εξοργισμένοι Τούρκοι πέταξαν το τραυματισμένο σώμα του και άρχισαν να τον κλωτσούν μέχρι που ο Άγιος υποχώρησε στον Κύριο. Αυτό το δέντρο διατηρείται ακόμα στο μοναστήρι.
Περισσότερα από 500 χρόνια αργότερα, ο Κύριος αποκάλυψε στην ηγουμένη αυτής της Μονής, Σταρίτσα μακάρια, και σε ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο τη ζωή και τα λείψανα του Αγίου Νεομάρτυρα Εφραίμ, μέσω των πολυάριθμων εμφανίσεών του, τόσο στις μοναχές αυτής της μονής όσο και στους ευσεβείς προσκυνητές.
Στις 3 Ιανουαρίου 1950 βρέθηκαν τα ιερά λείψανα του, τα οποία είναι έντονα αρωματικά. Πολλά θαύματα και θεραπείες λαμβάνουν χώρα από αυτά τα λείψανα. Στην Ελλάδα, η λατρεία του μπορεί να συγκριθεί με την λατρεία του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου, καθώς και με την λατρεία του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού στη Ρωσική Ομοσπονδία. Η μνήμη του Αγίου Εφραίμ του νέου μάρτυρα γιορτάζεται δύο φορές το χρόνο: στις 3 Ιανουαρίου, την ημέρα της εύρεσης των ιερών λειψάνων του, και στις 5 Μαΐου, την ημέρα του μαρτυρίου του.