Γεννήθηκε γύρω στο 340 στην Αίγυπτο. Με τους δύο αδελφούς του Ανούβιο (IV αιώνα, μνήμη 5/18 Ιουνίου) και Παΐσιο, πήγε σε ένα από τα αιγυπτιακά μοναστήρια, όπου και οι τρεις έκαναν μοναχικούς όρκους. Ο μοναχός Πίμεν πέρασε τον χρόνο του σε αυστηρά νηστικά και προσευχητικά κατορθώματα και έφτασε σε τέτοιο ύψος αρετών που μπήκε σε τέλεια απάθεια.
Για πολλούς μοναχούς, ο Άγιος Πίμεν ήταν πνευματικός μέντορας και οδηγός. Έγραψαν τις απαντήσεις του για την οικοδόμηση του εαυτού τους και των άλλων. Όταν ρωτήθηκε πώς να απαλλαγούμε από τις ιδεοληπτικές κακές σκέψεις, ο γέροντας απάντησε: "Οι κακές σκέψεις που εμπνέονται από τον εχθρό της σωτηρίας μας μπορούν, όπως μια σπίθα, να αναφλέξουν αμαρτωλές επιθυμίες σε ένα άτομο. Είναι απαραίτητο να σβήσουμε αυτούς τους σπινθήρες με νερό, δηλαδή με προσευχή και φιλοδοξία της ψυχής στον Θεό".
Ο μοναχός είπε: "ένα άτομο πρέπει να ακολουθεί τρεις βασικούς κανόνες: να φοβάται τον Θεό, να προσεύχεται συχνά και να κάνει καλό στους ανθρώπους. Η κακία δεν θα καταστρέψει ποτέ την κακία. αν κάποιος σας έχει κάνει κακό, Κάντε το καλό σε αυτόν και το καλό σας θα νικήσει την κακία του".
Έχοντας γίνει διάσημος για την ιερότητα της ζωής του και τη βαθιά οικοδόμηση των διδασκαλιών του, αφού ήταν περίπου 110 ετών από τη γέννησή του, ο Αιγύπτιος ερημίτης πέθανε γύρω στα 450. Σύντομα αναγνωρίστηκε ως άγιος του Θεού και έλαβε το όνομα Μεγάλο ως ένδειξη μεγάλης ταπεινότητας, σεμνότητας, αλήθειας και ανιδιοτελούς υπηρεσίας προς τον Θεό.