Ο μοναχός Joseph Volotsky (στον κόσμο John Sanin) γεννήθηκε στην οικογένεια ενός κληρονομικού, ο ιδιοκτήτης του χωριού του ψευδώνυμου του Πριγκιπάτου Volokolamsk. Η ακριβής ημερομηνία γέννησης του μοναχού δεν έχει καθοριστεί, αλλά οι περισσότερες πηγές δείχνουν 1439/1440 χρόνια. Ο προπάππος του Joseph-San (ο ιδρυτής του επωνύμου) ήταν αρχικά από τη Λιθουανία. Δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου νέα για τους γονείς του Αγίου Ιωσήφ, του Ιωάννη και της Μαρίας, εκτός από πληροφορίες ότι πέθαναν στο μοναχισμό. Εκτός από τον μοναχό Ιωσήφ, είχαν άλλους τρεις γιους: τον Βασιανό, τον Ακάκι και τον Ελεάζαρ. Ο βάσιαν και ο Ακάκι έκαναν μοναχικούς όρκους. Στη συνέχεια, ο Βάσιαν έγινε Αρχιεπίσκοπος του Ροστόφ.
Σε ηλικία επτά ετών, το αγόρι Ιωάννης στάλθηκε στην εκπαίδευση του Γέροντα της Μονής του Αγίου Σταυρού του Βολοκολάμσκ Αρσένι. Σε δύο χρόνια μελέτησε τις Αγίες Γραφές και έγινε αναγνώστης στην εκκλησία του μοναστηριού. Σε ηλικία είκοσι ετών, ο Ιωάννης επισκέφθηκε τη Μονή Τβερ Σάββιν, όπου συναντήθηκε με τον πνευματικό μέντορα Βαρσονόφυ και "ακολουθώντας σοφά τη συμβουλή και την ευλογία του οραματιστή και Αγίου γέροντα Βαρσονόφυ, ήρθε στο μοναστήρι του μοναχού Παφνούτιου και τον παρακάλεσε να είναι φίλος στην υπακοή" (Κοντάκιον 4).
Στη Μονή Μπόροφσκι, ο μοναχός Παφνούτιος τόνιζε έναν νεαρό άνδρα στο μοναχισμό με το όνομα Ιωσήφ. Ο μοναχός Ιωσήφ πέρασε δεκαοκτώ χρόνια υπό την καθοδήγηση του ιερού ασκητή. Μετά την ανάπαυση του δασκάλου του, διορίστηκε ηγούμενος της Μονής Μπόροφσκι, την οποία διαχειρίστηκε για περίπου δύο χρόνια. Σε αυτό το μοναστήρι, εισήγαγε έναν κενοβιτικό χάρτη, ο οποίος προκάλεσε τη δυσαρέσκεια ορισμένων μοναχών. Ο μοναχός Ιωσήφ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το μοναστήρι και πήγε σε προσκύνημα στα Ρωσική Ιερά. Έτσι κατέληξε στο μοναστήρι Kirillo-Belozersky. Εδώ ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο στην επιθυμία του να δημιουργήσει ένα νέο μοναστικό ξενώνα. Από το μοναστήρι Kirillo-Belozersky, αποσύρθηκε στα όρια του Volokolamsk, όπου το 1479, στη συμβολή των ποταμών Struga και Sister στο δάσος, ίδρυσε το μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου. Στο μοναστήρι του, ο μοναχός Ιωσήφ εισήγαγε τον αυστηρότερο κοιτώνα και συνέταξε το δικό του χάρτη γι ' αυτόν, ένα σημαντικό μέρος του οποίου λαμβάνεται από το χάρτη του αναθ. Νιλ Σόρσκι. Ο μοναχός Ιωσήφ έφερε μια ολόκληρη σχολή ασκητών μοναχών. Πολλοί από τους τόνους μοναχούς της Μονής Ιωσήφ-Βολοκολάμσκ ήταν αρχιερείς και κατέλαβαν τις σημαντικότερες καρέκλες της Ρωσική Εκκλησία: Μητροπολίτες Μόσχας και Πάσης Ρωσίας Ντάνιελ (+ 1539) και Άγιος Μακάριος (+ 1563), Αρχιεπίσκοπος Βάσιαν Ροστόφ (+ 1515), επίσκοποι Συμεών του Σούζνταλ (+ 1515), Δοσιθέας του Κρουτίτσκι (+ 1544), Σάββα Κρουτίτσκι, σύμφωνα με το παρατσούκλι Μαύρο, Ακάκι Τβερσκόι, βάσιαν κολομένσκι, Καζάν Άγιοι Γκούρι (+ 1563) και Χέρμαν (+ 1567), Άγιος βαρσονόφι, Επίσκοπος της Τβερ (+ 1576).
Στα εκκλησιαστικά συμβούλια του 1490 και του 1504, ο μοναχός Ιωσήφ κατήγγειλε την αίρεση των Εβραίων που είχε προκύψει στο Νόβγκοροντ. Επιδίωξε αποφασιστικά την καταδίκη των επίμονων αποστατών. Εκτός από το κύριο έργο του "ο Διαφωτιστής", που στρέφεται εναντίον αυτής της αίρεσης, ο άγιος έγραψε επίσης 24 επιστολές σε διάφορα πρόσωπα, μια σύντομη και μακρά έκδοση του μοναστικού "χάρτη".
Ο μοναχός Ιωσήφ πέθανε στις 9 Σεπτεμβρίου 1515 και θάφτηκε κοντά στο βωμό της Εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου του μοναστηριού του. Με το Συμβούλιο του 1578, ο μοναχός Ιωσήφ κατατάχθηκε από την Εκκλησία ως τοπικά σεβαστός άγιος και το 1591 ως παν ρωσική άγιος.