Οι σύζυγοι Adrian και Natalia ζούσαν στην πόλη Nicomedia στη Βιθυνική περιοχή της Μικράς Ασίας. Ο Αδριανός ήταν ειδωλολάτρης και υπηρέτησε ως αξιωματούχος του αυτοκράτορα Μαξιμιανού Γαλέριου (305-311), του διώκτη των Χριστιανών. Η Ναταλία ήταν ένας μυστικός Χριστιανός. Κατά τη διάρκεια της Δίωξης κοντά στη Νικομήδεια, 23 πιστοί κρύφτηκαν σε μια σπηλιά. Πιάστηκαν, δικάστηκαν, βασανίστηκαν και αναγκάστηκαν να θυσιάσουν σε είδωλα. Στη συνέχεια οδηγήθηκαν στο δικαστήριο για να γράψουν τα ονόματά τους. Ο Αδριανός, ο επικεφαλής του θαλάμου, ήταν εδώ, ο οποίος τους ρώτησε τι ανταμοιβή περίμεναν από τον Θεό τους για τα βάσανα τους. 
Του απάντησαν: "Το μάτι δεν το είδε, το αυτί δεν το άκουσε, και δεν μπήκε στην καρδιά του ανθρώπου, αυτό που ο Θεός έχει ετοιμάσει για εκείνους που τον αγαπούν" (1 Κορ.2,9). Όταν ο Αδριανός το άκουσε αυτό, είπε στους γραμματείς:"γράψε μαζί τους το όνομά μου, γιατί είμαι Χριστιανός". Ο Άντριαν φυλακίστηκε. Ο αυτοκράτορας τον συμβούλεψε να διαγράψει το όνομά του από τον κατάλογο των Χριστιανών και να ζητήσει συγχώρεση. Ο Άντριαν τον διαβεβαίωσε ότι δεν είχε τρελαθεί, αλλά είχε ενεργήσει με δική του πεποίθηση. Τότε έγινε 28 ετών.
Αφού έμαθε για το περιστατικό, η Ναταλία έσπευσε στη φυλακή, όπου ενθάρρυνε τον Άντριαν να είναι θαρραλέος. Όταν οι Χριστιανοί κρατούμενοι καταδικάστηκαν σε θάνατο, ο Άντριαν επετράπη να πάει σπίτι για λίγο, ώστε να ενημερώσει τη γυναίκα του για αυτό. Όταν η Ναταλία είδε τον Άντριαν, φοβόταν ότι είχε απαρνηθεί τον Χριστό και δεν τον άφησε να μπει στο σπίτι.
Επιστρέφοντας στη φυλακή, ο Αδριανός, μαζί με άλλους μάρτυρες, υπέστη τρομερά βασανιστήρια: οι μάρτυρες έσπασαν τα χέρια και τα πόδια τους με ένα βαρύ σφυρί, από το οποίο πέθαναν με τρομερή αγωνία. Όταν ήρθε η σειρά του Αδριανού, η σύζυγος φοβόταν περισσότερο ότι ο σύζυγός της δεν θα ήταν δειλός και θα αρνιόταν τον Χριστό. Ενίσχυσε τον Άντριαν και κράτησε τα χέρια και τα πόδια του ενώ ο δήμιος τους σκότωσε με ένα σφυρί. Ο Άγιος Αδριανός πέθανε μαζί με τους υπόλοιπους μάρτυρες το 304. Όταν τα σώματά τους άρχισαν να καίγονται, προέκυψε μια καταιγίδα και ο φούρνος έσβησε και αρκετοί δήμιοι σκοτώθηκαν από κεραυνό.
Ο διοικητής του στρατού ήθελε να παντρευτεί τη Ναταλία, η οποία ήταν ακόμα νέα και πλούσια. Ακόμη και πριν από το θάνατο του Αδριανού, η Ναταλία του ζήτησε να προσευχηθεί ότι δεν θα αναγκαστεί να παντρευτεί. Τώρα ο Άντριαν της εμφανίστηκε σε ένα όνειρο και της είπε ότι σύντομα θα τον ακολουθούσε. Και έτσι συνέβη: η Ναταλία πέθανε στο φέρετρο του συζύγου της στα περίχωρα της πόλης του Βυζαντίου, όπου το σώμα του μεταφέρθηκε από πιστούς.