Ο απόστολος από την ηλικία των 70 ετών ο Τίτος ήταν ντόπιος του νησιού της Κρήτης, γιος ευγενών ειδωλολατρών. Στα νεότερα του χρόνια, μελέτησε προσεκτικά την Ελληνική Φιλοσοφία και τους αρχαίους ποιητές. Κατά τη μελέτη των επιστημών, ο Τίτος οδήγησε μια ενάρετη ζωή, χωρίς να επιδοθεί στις κακίες και τα πάθη που χαρακτηρίζουν τους περισσότερους ειδωλολάτρες. Διατήρησε την παρθενιά του, όπως μαρτύρησε γι ' αυτόν ο Άγιος Μάρτυρας Ιγνάτιος ο Θεοφόρος (μνήμη της 20ης Δεκεμβρίου). Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας ζωής, ο Κύριος δεν τον άφησε χωρίς τη βοήθειά του. 
Σε ηλικία είκοσι ετών, ο Άγιος Τίτος άκουσε σε ένα όνειρο μια φωνή που του έλεγε να εγκαταλείψει την ελληνική σοφία, η οποία δεν δίνει σωτηρία στην ψυχή, αλλά να αναζητήσει αυτόν που σώζει. Μετά από αυτό το όνειρο, ο Άγιος Τίτος περίμενε άλλο ένα χρόνο για να δει αν θα λάβει άλλη παρόμοια εντολή και, πράγματι, του δόθηκε εντολή να εξοικειωθεί με τις διδασκαλίες των προφητών του Θεού. Το πρώτο πράγμα που διάβασε ήταν το βιβλίο του προφήτη Ησαΐα. Ανοίγοντας το στο Κεφάλαιο 41, εντυπωσιάστηκε από τα λόγια που ειπώθηκαν Σαν για τη δική του πνευματική κατάσταση.
Όταν μια φήμη έφτασε στην Κρήτη για τον μεγάλο προφήτη που εμφανίστηκε στην Παλαιστίνη και για τα θαύματα που έκανε, ο κυβερνήτης του νησιού της Κρήτης, ο θείος του Τίτου, τον έστειλε εκεί. Αυτός ο Προφήτης ήταν ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο οποίος ενσαρκώθηκε από την Παναγία και ήρθε στον κόσμο για να εξαγοράσει την ανθρώπινη φυλή από την αρχική αμαρτία που ζύγιζε πάνω της. Ο Άγιος Τίτος είδε τον Κύριο στην Ιερουσαλήμ. άκουσε το κήρυγμά του και πίστεψε σε αυτόν. Είδε τα βάσανα και το θάνατο του Σωτήρα στο Σταυρό, την ένδοξη Ανάστασή Του και την Ανάληψή του στον ουρανό. Την ημέρα της Πεντηκοστής, ο μελλοντικός απόστολος άκουσε, στέκεται ανάμεσα στους ανθρώπους, πώς οι 12 απόστολοι, μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος πάνω τους, μιλούσαν σε διάφορες γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας των Κρητικών (πράξεις.2:11). Ο Άγιος Τίτος βαφτίστηκε από τον Απόστολο Παύλο και έγινε ο πλησιέστερος μαθητής του. Συνόδευε τον Απόστολο Παύλο στα ιεραποστολικά του ταξίδια, εκτελούσε επανειλημμένα τις αποστολές του σχετικά με τις νεοσύστατες εκκλησίες και ήταν μαζί του στην Ιερουσαλήμ. Ο Άγιος Τίτος ήταν ανάμεσα στους 70 αποστόλους και χειροτονήθηκε επίσκοπος Κρήτης από τον Απόστολο Παύλο. Γύρω στο έτος 65, λίγο πριν από τη δεύτερη φυλάκιση, ο Απόστολος Παύλος έστειλε ένα ποιμαντικό μήνυμα στον επιλεγμένο του (Τιτ.1-3). Όταν ο Απόστολος Παύλος, ως φυλακισμένος, μεταφέρθηκε στη Ρώμη για τη δίκη του Καίσαρα, ο Άγιος Τίτος εγκατέλειψε προσωρινά το Κρητικό ποίμνιό του και πήγε στη Ρώμη για να υπηρετήσει τον πνευματικό του πατέρα. Μετά το μαρτύριο του Αποστόλου Παύλου, ο Απόστολος Τίτος επέστρεψε στην κύρια πόλη της Κρήτης – τη Γόρτυνα.
Ο Απόστολος Τίτος κυβερνούσε σοφά το ποίμνιό του και εργάστηκε για να διαφωτίσει τους εθνικούς με το φως της πίστης του Χριστού. Του δόθηκε το δώρο των θαυμάτων από τον Κύριο. Κατά τη διάρκεια ενός από τα ειδωλολατρικά φεστιβάλ προς τιμήν της θεάς Νταϊάνα, ο Τίτος κήρυξε στους ειδωλολάτρες που συγκεντρώθηκαν σε μεγάλους αριθμούς. Όταν είδε ότι δεν τον άκουγαν, προσευχήθηκε στον Κύριο ότι ο ίδιος ο Κύριος θα έδειχνε στους παραπλανημένους ανθρώπους την ασημαντότητα των ειδώλων. Στην προσευχή του Αποστόλου Τίτου, το είδωλο της Νταϊάνα έπεσε και έσπασε μπροστά σε όλους. Μια άλλη φορά, ο Απόστολος Τίτος προσευχήθηκε ότι ο Κύριος δεν θα επέτρεπε την ολοκλήρωση της κατασκευής ενός ειδωλολατρικού ναού που ανεγέρθηκε προς τιμήν του Δία και κατέρρευσε. Με τέτοια θαύματα, ο Απόστολος Τίτος οδήγησε πολλούς να πιστέψουν στον Χριστό. Έχοντας φωτίσει τις γύρω χώρες με το φως της πίστης, ο Απόστολος Τίτος πέθανε ειρηνικά στα ώριμα γηρατειά του 94. Πριν πεθάνει, το πρόσωπό του έλαμπε σαν τον ήλιο. Ο Τίμιος επικεφαλής του Αποστόλου φυλάσσεται στην πρωτεύουσα της Κρήτης – Ηράκλειο, στον καθεδρικό ναό του Αγίου Τίτου. Κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής, το κεφάλι μεταφέρθηκε στη Βενετία και μόνο το 1966, αρκετούς αιώνες αργότερα, επέστρεψε στην πατρίδα της.