Σε ένα βιβλίο για την πατρότητα του ιερέα και ψυχολόγου Αντρέι Λόργκους, διάβασα αυτή τη φράση, η οποία είναι πολύ οδυνηρή για πολλούς: «Мια προσβεβλημένη μητέρα στην καρδιά της λέει σε ένα παιδί: "ο μπαμπάς δεν μας αγαπά!". Τα παιδιά θυμούνται τέτοια λόγια και στη συνέχεια φέρνουν πόνο, δυσπιστία και μοναξιά στην καρδιά τους όλη τους τη ζωή, χωρίς να μπορούν να στραφούν στον πατέρα τους για υποστήριξη.»

Σε αυτό το βιβλίο διάβασα εκπληκτικά – καλά, για μένα προσωπικά – πράγματα. Σχετικά, για παράδειγμα, πόσο σημαντικός είναι ο βιολογικός πατέρας για το παιδί, όπως λένε. Αν και θα έλεγα μητρική. Το θέμα της πατρότητας συζητείται συχνά μεταξύ μας ως ένα επώδυνο θέμα στη χώρα μας. Συζητάμε το γεγονός ότι οι πατέρες συχνά εγκαταλείπουν τις οικογένειές τους. Είναι ανεύθυνοι. Δεν υποστηρίζουν πάντα τα παιδιά τους. Λοιπόν, και ούτω καθεξής – για να είμαι ειλικρινής-δεν θέλω πραγματικά να απαριθμήσω. Και φυσικά, πολλά παιδιά - προς μεγάλη μας θλίψη - δεν έχουν δει και δεν γνωρίζουν καθόλου τους πατέρες τους. Και πολλοί, χάρη στην κατάλληλη διάθεση στην οικογένεια, δεν θέλουν να γνωρίζουν γενικά.

Το βιβλίο του πατέρα Αντρέι, όπως πάντα, είναι πολύ, πολύ βαθύ και απλό στη γλώσσα. Όντας έμπειρος πάστορας και εξαιρετικός ψυχολόγος, γράφει για το πόσο σημαντικό είναι για την πνευματική του αρμονία να κάνει ειρήνη με τον βιολογικό του πατέρα! Δηλαδή, όχι αυτός ο "Όχι Ο πατέρας που γέννησε, αλλά αυτός που μεγάλωσε" - δηλαδή, ο γηγενής πατέρας, ό, τι κι αν είναι, είναι πολύ σημαντικός για εμάς. Ο πατέρας που τον μεγάλωσε είναι φίλος. Ο πατέρας μου είναι ο πατέρας μου. Αλλά πώς να το κάνουμε; Και αν δεν ξέρεις τον μπαμπά σου; Έτσι, ο ιερέας είναι πεπεισμένος ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να βρεις τον πατέρα σου, ό, τι κι αν είναι, και απλά να συμφιλιωθείς μαζί του. Και αν ο πατέρας δεν είναι πλέον ζωντανός, είναι απολύτως απαραίτητο να πάει στον τάφο του και να του μιλήσει. Και αν δεν ξέρετε πού είναι ο τάφος, εμείς οι Χριστιανοί έχουμε μια καθολική θεραπεία για αυτό-να προσευχηθούμε. Να προσεύχεσαι για εκείνον που ήταν η αρχή σου. Και δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από το γεγονός ότι είμαστε συνέχεια του γένους. Ο πατέρας Αντρέι λέει για περιπτώσεις θαυματουργής εναρμόνισης της προσωπικότητας τη στιγμή που ένα άτομο βρήκε τον πατέρα του. Βρέθηκε-και συγχώρεσε. Καθώς η καμπυλότητα στο εσωτερικό ισιώθηκε, οι ψυχικοί πόνοι και τα προβλήματα εξαφανίστηκαν.

Μετά από όλα, στο τέλος – και αυτή η σκέψη είναι η πιο και πιο σημαντική στο βιβλίο και στη ζωή μας: η στάση απέναντι στον πατέρα βοηθά στη δημιουργία μιας σχέσης με τον σημαντικότερο Πατέρα – Θεό μας. Είναι αδύνατο να καταλάβουμε αυτό το μυστήριο, αλλά ο Πατέρας μας, βοηθήστε μας να βρούμε και να συγχωρήσουμε τους πατέρες μας!

Το πρόγραμμα "Iδιωτική γνώμη" στο ραδιόφωνο "Βέρα": https://radiovera.ru/ottsyi.html