Σήμερα είδα μια σκηνή στο δρόμο έξω από το κατάστημα και θυμήθηκα το Ευαγγέλιο "να είσαι σαν παιδιά".

Μπροστά μου είναι δύο μητέρες που οδηγούν τα παιδιά από το χέρι — πιθανώς από το νηπιαγωγείο. Έχουν μια συνομιλία στο επίπεδο της ηλικίας τους, και στο επίπεδο του ανθρώπινου ύψους τους — ένα μέτρο εξήντα συν ή μείον. "Ξέρετε, πηγαίνουμε στο νηπιαγωγείο απρόθυμα, σηκωνόμαστε τόσο νωρίς το πρωί — και έχετε χρόνο να πάρετε πρωινό το πρωί;"- "Ο παιδίατρος μας από την εξήντα όγδοη πολυκλινική, Ω, μια υπέροχη γυναίκα, μας συμβούλεψε να τρώμε πλιγούρι βρώμης με δαμάσκηνα, μας βοηθά τόσο πολύ." - "Ω, πήγαμε επίσης σε αυτήν την πολυκλινική, παρακαλώ υπενθυμίστε μας το όνομα του γιατρού, σίγουρα θα την υπογράψουμε". - "Φτιάχνεις πλιγούρι βρώμης στο νερό; Διάβασα ότι το βραστό γάλα δεν είναι πολύ χρήσιμο επειδή η πρωτεΐνη είναι πηγμένη...»

Η συζήτηση προϋποθέτει ένα είδος αμοιβαίας συμπάθειας και εμπιστοσύνης — τελικά, οι ενήλικες ανταλλάσσουν συμβουλές, εντυπώσεις και συναισθήματα. Με τη μορφή αποδεκτή από αυτούς, ενήλικες.

Εν τω μεταξύ, σε χαμηλότερο επίπεδο — πέντε ή έξι χρόνια, είκοσι μέτρα το πολύ συν, και πάλι μείον - μια εντελώς διαφορετική ζωή συμβαίνει. Η Vasya και η Masha έχουν ήδη καταφέρει να καταλάβουν με την πρώτη ματιά ότι είναι πολύ ευχαριστημένοι μεταξύ τους και είναι μια μεγάλη ευτυχία και απλά διακοπές-διακοπές που οι μητέρες τους μιλούν τόσο υπέροχα στον επάνω όροφο και έχουν άλλα είκοσι λεπτά ή ακόμα περισσότερο-για να παίξουν ετικέτα, Ξαπλώστε στο γκαζόν, αγκαλιάστε, πείτε για το πιο σημαντικό πράγμα είναι ότι η Vasya θα γίνει προγραμματιστής ή επιχειρηματίας όπως ο μπαμπάς και η Masha δόθηκε μια κούκλα σε ένα απολύτως ροζ φόρεμα για τα γενέθλιά της, — έχουν υποσχεθεί σίγουρα ένα σκυλί και ο μπαμπάς της Βάσια έχει ένα παιχνίδι σκοποβολής στο τηλέφωνό του και απόψε ο αδερφός μου υποσχέθηκε ότι όλοι θα παρακολουθούσαν μαζί μια ταινία για τον Τζακ Σπάροου, μόνο αν δεν ήταν πολύ αργά...

Εδώ οι μητέρες αποσπούν την προσοχή από τη συζήτηση: "Βάσια! Σταματήστε να ξαπλώνετε αμέσως στο γρασίδι, θα πλύνετε μόνοι σας το νέο σας παντελόνι αργότερα, μην αγκαλιάσετε τη Μάσα έτσι, μπορεί να την πληγώσει! - Μάσα, μπορείς να μείνεις ακίνητος για δύο λεπτά αν λερωθείς, σε τι θα χορέψουμε τώρα..."Αλλά ούτε η Βάσια ούτε η Μάσα μπορούν να σταθούν ακίνητα για δύο λεπτά, επειδή έχουν απόλυτη ενότητα ψυχών, ευτυχία και πολυτέλεια ανθρώπινης επικοινωνίας, η οποία δεν λαμβάνει υπόψη επιβαρυντικές περιστάσεις με τη μορφή λερωμένων παντελονιών, επερχόμενων μαθημάτων χορού και πλύσης ένα ελαφρύ φόρεμα, το οποίο παρεμπιπτόντως μπορεί να μην ξεπλυθεί μετά από επαφή με πράσινο γρασίδι...

Φαντάστηκα αυτές τις μητέρες και αυτά τα παιδιά ως μια σχέση ανθρώπων γενικά. Αυτές οι δύο υποστάσεις ζουν σε κάθε έναν από εμάς — έναν ενήλικα και ένα παιδί. Κάποιο πρόβλημα ενός ενήλικα είναι ότι μπορεί να παραμείνει στο επίπεδο των εξήντα μέτρων συν ή μείον, είτε μαγειρεύετε πλιγούρι βρώμης στο νερό είτε κάνετε κάποια άλλα πράγματα.

Εν τω μεταξύ, τα παιδιά έχουν ήδη ερωτευτεί το ένα το άλλο, έχουν ήδη αγκαλιάσει, έχουν εμπιστευτεί τα πάντα ο ένας στον άλλο και πόσο δύσκολο είναι για αυτούς να αναγκάσουν τον εαυτό τους να παραμείνουν ακίνητοι για δύο λεπτά. Και πώς θα κοιτούσαμε τα παιδιά μας, θα αποσπούσαμε τον εαυτό μας από τον κοσμισμό και τους καλούς τρόπους μας, θα μιλούσαμε για υψηλό, θρησκεία, τέχνη ή πολιτική — και μεταφορικά μιλώντας — θα τρέχαμε λίγο και θα ξαπλώναμε στο γρασίδι, χωρίς να σκεφτόμαστε βρώμικα ρούχα και επικείμενα μαθήματα χορού.

Μερικές φορές θέλω να ενθαρρύνω όσους είναι ψηλότεροι — εξήντα μέτρα συν ή μείον - να κοιτάζουν πιο συχνά αυτή τη χαρούμενη φασαρία των εμπιστευτικών, ανήσυχων και αποφασισμένων παιδιών μας!

Αρχικό άρθρο: https://radiovera.ru/mamyi-i-deti